Łucja nie potrafiła już żyć w kłamstwach, chaosie i bólu, coś w Niej pękło... Wybiegła z domu, w ciemną deszczową noc, szybkim krokiem idąc przed siebie, łzy spływały po policzkach, a w głowie pulsowało od nienawiści, żalu i rozczarowania.. Szła myśląc o najgorszych chwilach. Dochodząc do krzyża, przy pobliskich łąkach, bagnach, mało uczęszczanego miejsca przez ludzi - padła na kolana, zaczęła krzyczeć " dlaczego akurat Jej się to przytrafia", "dlaczego nie może być w końcu szczęśliwa", płacząc co raz gorliwiej nie potrafiła zrozumieć dlaczego LOS tak ją krzywdzi. Nagle ktoś złapał ciepłą dłonią jej ramienia i szepnął "Drogie dziecko, Bóg daje ciężkie przeżycia ludziom, którzy sobie z Nimi poradzą, nie daje ich ludziom słabym, bo wie że nie potrafili by unieść takiego ciężaru" , Dziewczyna obróciła się za siebie i w tym momencie ciepło dłoni zniknęło, a za jej placami była pusta przestrzeń szumiących traw - zrozumiała, nie upadła już nigdy więcej, bo wiedziała, że mimo gorszych chwil poradzi sobie ze wszystkim...

Nawet całkiem sama.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- https://www.youtube.com/watch?v=506k3_V4z7o&fbclid=IwAR02hcY6oPT_CS_O1v4jqOIEicDgoy7BMKfx0pUeOUFVeLgOp5OA-zJa2yE

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- "W życiu nie chodzi o to jak mocno możesz uderzyć, ale o to jak mocno możesz dostać i dalej iść do przodu."