dawno mnie tu nie było, nie mam czasu i trochę się pozmieniało.

na zewnątrz uśmiech a w środku?  ból, żal, może wspomnienia sprzed paru lat...? sama nie wiem

teoretycznie zaczęło się układać. teoretycznie... a praktycznie?

jestem pomiędzy dwiema osobami. na jednej mi bardzo zależy, pragnę jej szczęścia, bo wiem, że zasługuje na coś lepszego, jednocześnie nie wiem, czy umiałabym jej to zapewnić. druga zwyczajnie mi nie odpowiada, ale staram się być miła... i właśnie ta druga osoba wszystko komplikuje ;(

tak naprawdę, to sama wszystko skomplikowałam. gdybym potrafiła trzymać język za zębami byłoby inaczej, zupełnie inaczej... wszystkie uczucia i emocje dusiłabym w sobie i nikt by się o niczym nie dowiedział...

ale ile mogłabym tak wytrzymać? no właśnie... -.-  musiałam tak postąpić, tylko czemu ty nie widzisz, że chcę dla ciebie jak najlepiej? wiem, że nie jesteś w łatwej sytuacji i pewnie nie chciałabym być na twoim miejscu, ale ciężko mi... :( udaję, że to wszystko mnie nie rusza, ale wiele bym dała, żeby to wszystko się jakoś ułożyło, nawet niekoniecznie tak, jakbym tego chciała.

chiałabym tak zwyczajnie wiedzieć na czym stoję, czy to wszystko ma sens, czy dalej mam się łudzić, czy zwyczajnie wyjebać na to i niech będzie tak jak do tej pory... boję sie jednak, że gdybym to wiedziała cierpiałabym jeszcze bardziej. pewnie kiedyś mi przejdzie, tak jak przeszło kilka lat temu. chociaż, gdyby wtedy naprawdę przeszło, to teraz by nie wróciło, a jednak tak się stało... nie wiem dokąd zmierzam i co przyniesie mi następny dzień, staram się o tym nie myśleć, ale nie mogę powiedzieć, żeby mi to wychodziło. cały czas zastanawiam się, co by było gdyby... albo wyobrażam sobie różne sytuacje, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca, bo przecież czemu miałyby mieć? nie zasłużyłam na coś takiego... gdybym kilka lat temu wiedziała to, co wiem teraz wszystko potoczyłoby się zupełnie inaczej i pewnie nie byłabym teraz tą osobą, którą jestem teraz. byłabym szczęśliwsza? a może cierpiała jeszcze bardziej? na to pytanie nigdy nie uzyskam odpowiedzi... 

nie wiem ile dać sobie jeszcze czasu, czy jest w ogóle sens w ustalaniu czegoś takiego? może po prostu powiedzieć sobie: będzie co będzie, nie masz teraz na nic wpływu, twoje życie w cudzych rękach i pogódź się z tym.

taaak... powiedzieć łatwo, ale co mi po tym?

chyba wystarczy.

koniec.