no nie powiem, to zdjęcie mnie rozwala xD

chyba było zrobione wtedy, kiedy Agata przyszła do mnie, wait, nie do mnie, przyszła po to żeby zjeść czekoladę ;p

Jejku, kto by pomyślał, że życie chwilami może zdawać się aż tak nudne. Czasem wydaje mi się, że żyję w świecie fantazji i moich wymyślonych opowieści. No tak, są ciekawe i poprawiają mi humor ;) Szkoda, że czasem życie nie może mnie wyręczyć. Byłoby miło. Chłopak. Nade mną ciąży jakieś fatum. Może i podobam się niektórym, ale nie tym co trzeba. Czasem to jest naprawdę smutne, bo każdy z nas potrzebuje kogoś obok, kogoś kto pocieszyłby w trudnej chwili, który byłby przy tobie bez względu na wszystko. To już wystarczy, żeby dać powód moim snom do wymyślania idealnego chłopaka. To jest takie frustrujące! Potem zderzam się z rzeczywistością jak z wielkim grubym murem, ba dam, takich rzeczy nie ma w prawdziwym świecie. Mam jednak cichą nadzieję, że znajdzie się ktoś, kto przynajmniej w części będzie odpowiadał wymaganiom ze snu. Nie są wcale takie wielkie, a jednak żaden chłopak nie odważył się jeszcze im sprostać. Taki mój los, może po prostu muszę go zaakceptować?

nie wiem, czy to bezpieczne pisać tu o takich rzeczach, bo się jeszcze okaże, że jakiś psychol to wykorzysta. trudno, zaryzykuję xd musiałam to gdzieś napisać, nie mogłam się powstrzymać, głupie Awkward. to wszystko przez ten serial :p