Kur**

Czy każda historia musi kończyć się tak samo? No cóż...
było źle, to oczywiście do Weroniki...bo ona przytuli, pocieszy, "bo tylko Ty masz czas i cierpliwość żeby mnie wysłuchać." a dziś kiedy jest dobrze, kiedy wszystko się ułożyło najlepiej zapomnieć, najlepiej mieć mnie w dupie, przestać się odzywać bez słowa wyjaśnienia...kiedyś potrafiliśmy rozmawiać całymi dniami i nocami...a dziś? Głupie "cześć" wydaje się czymś nieosiągalnym...ale zaczekajmy jeszcze trochę, kilka tygodni, może miesięcy...aż znów przyjdzie kryzys i niepewność i znów Weronika będzie tą najlepszą, najukochansza...
chociaż to ciężkie, to z każdym dniem zaczynam mieć na to coraz bardziej wyjebane....mam coraz większą ochotę rzucić te i isc jak najdalej...przed siebie...nie oglądając się za siebie, nie wchodząc drugi raz do tej samej wody i patrzec w przyszłość malowana całkiem innymi kredkami niż do tej pory.