NicNowego
Dodano: 19 MAJA 2007
Ścieżka Życia
------------------
Zapłonął ogień nienawiści
W oku Twym zielonym
Stojąc w złotym płomieniu liści
Czy schodząc zboczem stromym
Wiecznie z tym płomieniem
Przez swe życie stawiasz kroki
-"Pragnę być Twym ramieniem
Z Tobą pokonywać wszelkie potoki"
Lecz nożem jest Twa nienawiść
Wymierzonym prosto w me plecy!
Wiem że udało mi się Twe zaufanie zawieść
Dlatego w Twym kierunku odsłaniam własne plecy
Korzystaj póki możesz....
Komentarze
slojka
na początku czerwca w długi weekend
zwiedzłam cmentarz wojskowy
na Powązkach ..
podobne zdjęcia klimatem powstały
podobne rozterki we mnie
witam po całych wiekach
nieobecności
coraz mniej mnie tutaj
.....
zwiedzłam cmentarz wojskowy
na Powązkach ..
podobne zdjęcia klimatem powstały
podobne rozterki we mnie
witam po całych wiekach
nieobecności
coraz mniej mnie tutaj
.....
27/06/2007 22:28:12
sometimesblack
Wzrok Cię nie myli, heh... ;)
W słodkim stylu, żeby mnie nie mieli za melancholijne narzekadło. :)
Pozdrawiam Ciepło! < przytul >
W słodkim stylu, żeby mnie nie mieli za melancholijne narzekadło. :)
Pozdrawiam Ciepło! < przytul >
18/06/2007 13:38:15
mm1929
Nastrojowe , melancholijne zdjęcie ....
piękne jest ...
pozdrawiam Cię bardzo serdecznie.
piękne jest ...
pozdrawiam Cię bardzo serdecznie.
24/05/2007 10:43:55
sometimesblack
Wiesz co..?
Miłość wcale nie jest wszechobecna... to, co ludzie kreują na jej podobieństwo wydaje mi się śmieszne...
Bo tak naprawdę... tego uczucia nie idzie obrać w słowa... Nie można zawrzeć w "kocham" tych milionów iskierek w oczach, dłoniach, ustach, myślach, sercu i na duszy... Jest to moim zdaniem najzwyczajniej niemożliwe...
Co do przyjaciela... (a raczej "przyjaciela"...)
Wiesz... przekonałam się już, że jedną ze znamienitych ludzkich umiejętności jest gra emocjami... Aktorstwo na ocenę celującą...
Czasem dopiero po długich tygodniach czy miesiącach człowiek rozbija maskę i pokazuje swoje prawdziwe oblicze... Najczęściej jest już za późno, by wycofać się z owego "przedsięwzięcia"... jednak... gdy już prawda wychodzi na jaw, zaczynasz być świadomy, iż prawa bytu takiej znajomości byłyby nieco ograniczone...
Owszem, że żałuję... ;)
Miłego dnia życzę!
Miłość wcale nie jest wszechobecna... to, co ludzie kreują na jej podobieństwo wydaje mi się śmieszne...
Bo tak naprawdę... tego uczucia nie idzie obrać w słowa... Nie można zawrzeć w "kocham" tych milionów iskierek w oczach, dłoniach, ustach, myślach, sercu i na duszy... Jest to moim zdaniem najzwyczajniej niemożliwe...
Co do przyjaciela... (a raczej "przyjaciela"...)
Wiesz... przekonałam się już, że jedną ze znamienitych ludzkich umiejętności jest gra emocjami... Aktorstwo na ocenę celującą...
Czasem dopiero po długich tygodniach czy miesiącach człowiek rozbija maskę i pokazuje swoje prawdziwe oblicze... Najczęściej jest już za późno, by wycofać się z owego "przedsięwzięcia"... jednak... gdy już prawda wychodzi na jaw, zaczynasz być świadomy, iż prawa bytu takiej znajomości byłyby nieco ograniczone...
Owszem, że żałuję... ;)
Miłego dnia życzę!
22/05/2007 10:32:16
sometimesblack
Wow... jak zwykle jestem pod niesamowitym wrażeniem spójności tekstu ze zdjęciem...
Uwielbiam tu wchodzić, uwielbiam widzieć w znajomych, że dodałeś kolejne zdjęcie...
A teraz do rzeczy...
Odczuwam tu nutkę zawodu, która prawdopodobnie w przeszłości zadźwięczała w Twoim sercu... Zresztą- nie znam osoby, która choć raz nie zawiodłaby się na kimś bliskim...
Ci wrażliwsi potrafią żyć wdzięcznością... Wdzięcznością za wybaczenie błędu, za wytrwałość...
To nie jest dobre... bo czasem nawet najsilniejsze więzy zostają rozluźnione... i jedyne co łączy dwoje ludzi to... zobowiązanie...
I w takiej złudnej otoczce szczęścia żyjemy, przekonani, że wszystko jest w porządku, heh... Raniąc nie tylko siebie, ale i osobę, w stosunku do której nie umiemy nawet sprecyzować uczuć...
Tylko... czy naprawdę nie można już nikomu zaufać..?
Może trochę nie na temat... ale domyślam się, że wiesz o co chodzi... < przytul >
Pozdrawiam Ciepluteńko...
Uwielbiam tu wchodzić, uwielbiam widzieć w znajomych, że dodałeś kolejne zdjęcie...
A teraz do rzeczy...
Odczuwam tu nutkę zawodu, która prawdopodobnie w przeszłości zadźwięczała w Twoim sercu... Zresztą- nie znam osoby, która choć raz nie zawiodłaby się na kimś bliskim...
Ci wrażliwsi potrafią żyć wdzięcznością... Wdzięcznością za wybaczenie błędu, za wytrwałość...
To nie jest dobre... bo czasem nawet najsilniejsze więzy zostają rozluźnione... i jedyne co łączy dwoje ludzi to... zobowiązanie...
I w takiej złudnej otoczce szczęścia żyjemy, przekonani, że wszystko jest w porządku, heh... Raniąc nie tylko siebie, ale i osobę, w stosunku do której nie umiemy nawet sprecyzować uczuć...
Tylko... czy naprawdę nie można już nikomu zaufać..?
Może trochę nie na temat... ale domyślam się, że wiesz o co chodzi... < przytul >
Pozdrawiam Ciepluteńko...
20/05/2007 11:44:00
przewodnikpokrakowie
TAM - posłałam młodzież
która doniosła, że raz wpadła na siebie :)
galerię wszak znam, jako przewodnik byłam w niej szkolona, nieprawdaż :)
i przede wszystkim w Noc Muzeów staram się iść raczej tam, gdzie na co dzień jest trudno
która doniosła, że raz wpadła na siebie :)
galerię wszak znam, jako przewodnik byłam w niej szkolona, nieprawdaż :)
i przede wszystkim w Noc Muzeów staram się iść raczej tam, gdzie na co dzień jest trudno
20/05/2007 10:26:39
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika nicnowego.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
