Nikt nie sprawia, że się śmieję,
tak jak Ty.
Postaraj się uwolnić od negatywnych ludzi. Daj tym
, których nie znasz równie szanse. Okazuj wszystkim szacunek i
dobro. Akceptuj ludzi takimi jakimi są. Zachęcaj i wspieraj
innych. Bądź doskonały w swojej niedoskonałości. Rób małe
rzeczy dla innych codziennie. Zawsze bądź lojalny. Utrzymuj
lepszy kontakt z ludźmi na których Ci zależy. Dotrzymuj obietnic
i mów prawdę. Dawaj to co chcesz otrzymywać. Mów co uważasz i
uważaj co mówisz. Pozwól innym podejmować swoje decyzje.
Mów trochę mniej i słuchaj o wiele więcej. Odpuść małostkowe
sprzeczki. Dbaj o swój związek. Zwracaj uwagę no to
kto jest Twoim prawdziwym przyjacielem. Ignoruj
niekonstruktywne i raniące komentarze. Bądź zawsze gotowy do walki,
ale jej nie wszczynaj.
Dziękują za wszystko i odchodzą. Jak w sklepie. Ludzie, którzy
szczerze mają za co dziękować, tak łatwo nie odchodzą.
Zostają po więcej. Jak dają, to bierz. Jak dają, nie uciekaj.
Bo przecież nie ma dokąd.
Mimo to, dziękują za wszystko i odchodzą. Bo się spieszą,
a Ty zostajesz w miejscu. Przez chwilę, rok lub całe życie.
I zastanawiasz się, co schrzaniłeś. Ale nie schrzaniłeś nic.
Po prostu za bardzo się przywiązałeś. Po prostu wyszło jak
wyszło i nie ma co dociekać.
Wyrzuć z głowy przeszłość, wyrzuć serce z serca.
Idź po swoje, bo trzeba. Bo życie Ci minie na czekaniu.
A Ty chcesz czekać. Chociaż sam nie wiesz, dlaczego.
Może dlatego, że to stan neutralny. Nic się nie dzieje,
a jednocześnie dzieje się wszystko. Tylko wiesz, że w głowie.
To bezpieczne, takie nieżycie w życiu.
Pewnie za kilka lat spotkamy się przypadkiem, wpadniemy
gdzieś na siebie, może nieświadomie otrę się o Twoje ramię na
ruchliwym placu w mieście. Będziemy już zupełnie sobie
obcy - zapomnimy o słodkich słowach na dobranoc, wszystkich
wspólnych spacerach, a rozmowy z młodości wepchniemy do
wielkiego pudła na strychu. Co prawda, wspomnienia będą tlić
się w naszych wnętrzach, prawdopodobnie pozostanie jakiś
osad na dnie serca, ale nikt z nas już nie będzie traktował tego poważnie.
Chyba właśnie po tym można poznać ludzi naprawdę samotnych.
Zawsze wiedzą, co robić w deszczowe dni. Zawsze można do
nich zadzwonić. Zawsze są w domu. Pieprzone zawsze.
Użytkownik nibylandiazopisami
wyłączył komentowanie na swoim fotoblogu.