Versailles + Cracow = ?

Obrazek przypadkowy.

  Ten dzień zapowiadał się idealnie. Informacja o koncercie ukochanego zespołu, poznanie kilku nowych fajnych osób, wyjście na miasto... Po prostu idealnie. Jednak odkryłąm dzisiaj w sobie niesamowitą zdolność do obracanie wszystkiego co dobre w coś złego.

  Gdy zadzwoniła do mnie moja Seme z informacja o Versayu w Polsce przez godzinę gadałyśmy o tym, jaki to ten Kraków głupi i jakie to jest straszne, że nie mogę być na koncercie. Pytacie się dlaczego nie? Pytajcie mojej mamy, bo ja byłbym w stanie wiele zrobić, by tam pojechać, ale ona mi w życiu nie pozwoli. Bo daleko, bo nie ma tam rodziny...

  Jeśli chodzi o znajomych... są naprawdę fajni, ale ja jestem za słaba. Pod koniec spotkania już leżałam na łóżku bliska snu. Nie wiem, co się ze mną stało. Po prostu padłam.

  Teraz tylko płacze sobie bez powodu, chcę czegoś, ale nie wiem czego... Może gdyby tata coś mamie powiedział...? Ah, kochany tata... Tak bardzo pragnę tego koncertu... Przynajmniej spróbuję...