To musiało się tak skończyć. Przecież od zawsze było wiadomo, że kiedyś się zestarzejemy,że foramlnie status dziecka minie a prawnie staniemy się kimś zupełnie innym. Nowy level, nowy etap. Jakaś dorosłosć. Jakiś plastikowy prostokącik z moim danymi i tandetnym zdjęciem portretowym będzie zaświadczał ową dorosłość. Będę Polką. Taką z prawdziwego zdarzenia, z pełnią praw. Zaśpiewam sobie "sto lat" -sama. Pouśmiecham się trochę i zapozuję do kilku zdjęć rodzinie, żeby potem zachłannie zgarnąć pieniądze, które po chwili wydam na konsumpcyjne wynalazki najnowszych technologii. Czy coś się zmieni? Czy za osiem dni obudze się jakaś inna? Nowa? Pewnie nie. Zapewne znów obudze się z tym samym wyrazem na twarzy, który powie mi, że na pewno nie mam ochoty pójść do szkoły. Albo może o 7:00 wyskoczę po pierwszy legalny alkohol i zdziwię się, że nikt nie chce ode mnie dowodu tożsamości ?! a może to będzie tak, że nagle zacznie się wymagać ode mnie czegoś więcej. Czegoś co zapewne mnie przerośnie i nie będzie to rodzaj świateł, które należy włączyć przy słabej widoczności na drodze. Jacie, ale to wszystko śmieszne. Jak sięgam pamięcią, zawsze chciałam być taka dorosła jak starsza siostra. I co sie dzieje? Bęc! Nagle jestem już taka dorosła. Mam nadzieję, że ta dorosłość nie przysłoni mi standardowych sobotnich rozkmin, patrzenia w niebo i liczenia chmur i w końcu mimo tej 18 sturlam się z tego małego wzgórza w Parku Kasprowicza!