noc jak każda inna noc

w mamę się chyba wdałam. i to w tym lamowatym wcieleniu. ale ja nie o tym. co mogę rzec ? dużo, bo wiele się zmieniło od ostatniego wpisu.

u Niemców byłam,

sałatę rwałam,

się zakochałam,

do domu zjechałam.

niezapomniany element mojej krótkiej egzystencji. a było się trzeba...

nazapierdalać jak wół,

jeść na obiad brokuł,

być jak dziecko wesół,

giąć ze śmiechu się w pół,

codzień wódkę na stół,

i sto piguł na ból.

co najlepsze byłam tam niezaprzeczalnie i definitywnie szczęśliwa.

a teraz ciepło mi w tyłek,

w brzuchu zdechły motylek,

w domu Boży pupilek,

awantury co chwile.

niby wszystko jak dawniej

trzeba jeść, i tyć, i srać.

ale jakoś mi tu ciężko,

kurwa zajebana mać.

a teraz na poważnie... nie wiem co powiedzieć. ja się mam dobrze ale Ona nie. jest naprawdę silna. nie wiem co to za rodzaj siły będąc tak słabym, ale... po tych wszystkich słowach byłabym chodzącym epicentrum. zdezerterował, uciekł, zostawił, oskarżył, zdradził, zabrał, zniszczył, sponiewierał, wyśmiał, wyszydził, ubliżył, poniżył, sterroryzował słowem, pomodlił się i usprawiedliwił! nie wiem. jest jakaś skala wytrzymałości psychicznej? może doktor Mengele prowadził jakieś badania...? a tak z ciekawości, jaka jest kara za ojcobójstwo z premedytacją? dostaje się chociaż ciepłe skarpetki i czekolade raz w tygodniu? weź go Boże z moich oczu bo czyjaś głowa w końcu poleci.
i tak słodko mija mi czas studiów. książka, laptop, afera, mandarynki i ciepły koc.

and if you want to tell me that it's a catholic thing, that he's right and I'm wrong, you better stop believing in God.

trochę trochę mniej mniej słońca, trochę więcej powagi.