"Znów myślę o niej i nie wiem co zrobię tak bardzo zaczynam czuć wewnętrzny ból
                            11 piętro, warszawski wieżowiec, gdyby nie ona poleciał bym w dół
                            Stoję na klatce nieznanego mi bloku, bo jakiś przechodzień otworzył mi drzwi
                            Pisze te wersy, bo gdyby nie one zupełnie nie miałbym już dla kogo żyć
                            Nie myślę o żalu do bliskich za błędy bo sam popełniłem ich pewnie tysiące
                            Całe szczęście nie widzi mnie matka, bo było by to dla niej na pewno najgorsze
                            Siedzę samotnie na zimnym betonie, a serce powolnie zamienia się w stal
                           Nie wiem, czy jeszcze potrafię kochać i może dlatego własnie zostałem sam"