Gdybyś mogła moja miła
Jeszcze raz mnie pozszywać
Rozpadłem się na dziesięć tysięcy kawałków
Ty zszyj mnie a ja ciebie
Nie mam dzisiaj nic dla Ciebie
Nie mam nic prócz Ciebie

Mięły burze wichry i wiatry
Wykoleił się nasz wiersz
Łzy się polały na krwawe posadzki
Chyba przyśnił mi się sen

Gdybyś mogła moja pani
Swój cynamon w sercu spalić
Pikantne są myśli
Grząska jest ziemia pod nogami
Gdybyś mogła maja pani
Naładować swój karabin
Lepkie mam nawyki
Kosmate myśli są nad nami

Czuję jak rosną Ci kości
Wszystkich nieprzyzwoitości
I foliowych pocałunków
Pocałunków moc całą długą noc
I spojrzenie bez litości
Dusza błąka się w zazdrości
Czas nadgryza nasze ciało
Sprawdza naszą wytrzymałość
Mam cynamon na powiekach
Pod paznokciem i na plecach mam

Koniec świata - cynamon