>>>

Tamara Avalon & AS Diamond Dogs

(W tle: Ja (Natalie) & Hekate)

~~~

Cześć i czołem, photoblog!

Chciałam to zdjęcie skończyć jak najszybciej, zaraz znowu wyjeżdżam, a aktywność na stronce na fb sama się nie będzie budować.

Postanowiłam, że i przy okazji pojawi się ono tutaj z kilkoma wyjaśnieniami.

To, co napisałam w ostatnim poście jest prawdą- nie dam rady wrócić na tą stronę na stałe, bawić się tutaj tak, jak kiedyś. Powód?

Czas, a dokładniej jego brak.

3 klasa gimnazjum to już nie żarty, w końcu za nią jest już tylko liceum/ technikum (wciąż niezdecydowana, eh), a potem studia no i praca.

Dodatkowo coraz bardziej angażuję się w ES, sprzedaję konie, kupuję je, wystawiam zawody, biorę w nich udział. Simsy nie są dla mnie już tym samym, czym były jeszcze mniej- więcej półtora lub rok temu, stały się dla mnie bardziej poważniejszym tematem niż wymyślanie historyjek i przydzielanie koniom nie wiadomo jak bardzo ogromnych umiejętności, wierząc, że mają talent, że są wyjątkowe.

A właśnie!

Na samej górze napisałam, że "znowu wyjeżdżam". W niedzielę wróciłam z Ekwadoru, ośrodka znanego m.in. z moich wcześniejszych wpisów na brownandblack i nie tylko, bo na innym simsowym fotoblogu także kiedyś się pojawił.

Zdałam brąz, tak przy okazji.

No, ale nie o tym.

Dostałam szansę od pewnej osoby, aby być jeszcze lepszą. By podnieść swoje umiejętności wyżej, niż do tej pory sądziłam, że mogę.

Przyjmę ją. Szkoda, że musiałam tyle zapłacić, żeby ją mieć.

Nie lubię tego świata.

Tak strasznie... Nie lubię...

Być może coś od czasu do czasu się tu pojawi, ale lecą dni, tygodnie, miesiące, a nuż zapomnę, a nuż mi się to znudzi. Lub stanie się cokolwiek innego, nie wiem.

Sami zobaczycie, jak to tak naprawdę ze mną będzie.

Chciałabym kiedyś uciec,

Daleko, daleko stąd, od wszystkich problemów, od wszystkich ludzi.

Być sama, niczym się nie martwić.

Moje cele, marzenia, powoli upadają,

Z winy kogo?

Z winy człowieka.