Znowu to samo? Nie, teraz tak samo to jedynie się potoczyło..

Ale niestety.. z dnia na dzień jest coraz gorzej..

A sądziłam, że to tylko chwilowe, że przejdzie mi.. jak zawsze.

Teraz potoczyło się to całkiem inaczej..

Ta okropna agresja której nigdy we mnie nie było..

Te szybkie zmiany nastroju.. To okropne.

Śmieję się, za chwilę płaczę.. często bez powodu a czasem powodów jest zbyt wiele..

Mówię sama do siebie, boję się sama zostawać w domu.. boje sie ciemności..

Mam okropne koszmary.. nie mogę spać.. jest ciężko..

Z ojcem koniec kontaktów, z matką szkoda gadać..

Problemy problemy i jeszcze raz problemy..

Kłócę się nawet z tymi najbliższymi.. tak bardzo to boli..

Nie daję rady.. nie daję..

Nie chcę słuchać stale, że jestem zbyt młoda, że całe życie przede mną..

Nie chcę słuchać w kółko regułek które znam na pamięć..

Ja walczę sama ze sobą, kurwa, zrozumcie mnie..

To nie takie proste.. Naprawdę..

Kończę póki co pisanie notek na fbl'u..

Póki co zostaję przy opcji: szkoła, dom, łóżko.

I najgorsze jest to, że nikt nie potrafi wyciągnąć mnie z tego stanu..

Kurwa mać.. czemu to takie trudne?!

To na tyle.. trzymajcie się, wszyscy..

Kilka razy wychodziłem na dach..
Nie wiem po co, może po to by skoczyć?
Ale jestem tu.. - przez odwagę lub strach..