Devils and reality

Bezradność zapanowała.  Króluje chaos i zniszczenie.

Diabli zstąpili na Ziemię, mącą i pławią się w cierpieniu.

Bawią się krwią i uczuciami, grają marsz żałobny.

Szyderczo się śmieją, szydzą i po cichu mordują

Ostatnie przejawy szczęścia i nadziei.

Tańczą wokół kotła i buchających płomieni zła

Śpiewają, bluźnią i niszczą wszystko co popadnie.

Knują jak mnie zniszczyć . Albo uratować&  

Zabrały mi wszystko co miałem wiarę i nadzieję.

Zostałem bez chęci do walki& bezsilny i słaby.

Życie obraca się w biały proszek, szare smugi dymu i & ginie.

Nic nie pozostaje. Pustka i nicość. To koniec?

*

Nie!

Piekielne twory sprowadzają na ziemię. Nie niszczą tylko budują.

Koniec z bujaniem w obłokach, koniec z chorymi nadziejami.

Muszę żyć dalej, zapomnieć o błędach i nierealnych wizjach.

Przestać błądzić jak dziecko we mgle. To nie moja liga.

Nie mój poziom i nie mój świat. Nie będę nikogo udawać.

Chcę być sobą!

Nie obchodzi mnie co pomyślą inni. Będę taki jaki jestem w środku.  

Nikt mi w tym nie przeszkodzi. To moje życie i nikt go nie przeżyje za mnie.  

Niech sie to wszsytko juz skończy. W koncu.