Życie... nieważne.

Nie ważne.

Nie przyzwyczajaj się.

Prędziej czy później wszystko i tak parówka strzeli.

Wiesz, że nie żyjesz, prawda?

Muszę dłogo ci to tłumaczyć...

Ale nie będę.

Wszędzie jest źle.

Zawsze jest źle.

Może czas się uśmiechnąć, i wreszcie sobie wmówić że jest dobrze?

W sumie nie rozumiem po co, skoro i tak jest źle.

Moje nowe postanowienie, to stać się na pozór szczęśliwą osobą.

Uda mi się.

Wierzę w siebię.

Nie jest aż tak źle, chociaż jest.

Chęć życia demotywuje mnie do dalszego życia.

I co dalej?

Stać w miejscu i pisąc bez sensownie?

Moje życie straciło właśnie sens ._.

Ciekawy jestem, jak inni piszą u siebie.

Pewnie tak samo parówkowo jak ja.

Kocham siebie.

Nie nawidze siebie.

O co tutaj chodzi?

Nie wiem, pogubiłem się w samym sobie.

Ale mam fajną czcionkę do pisania.

I to się dla mnie liczy.

Szkoda, że na asku nie da się zmienić czcionki,

Piszę nie do rzeczy.

Nara, i tak mam was w dupie.