Jestem w Siedlcach już prawie miesiąc i jakoś inaczej sobie to wyobrażałam. 

Chyba jestem trochę rozczarowana. Ale przynajmniej tu mam swoje wygodne łóżko <3

Ostatnimi czasy dzieją się same złe rzeczy, jakby jakaś plaga. Chyba bardziej usypia to moją czujność, a reszta ludzi wokół mnie, mam wrażenie, że żyje w złotych klatkach, z egoistycznymi przekonaniami  Każdy broni własnego tyłka, nikt nikomu nie pomaga. Co się z ludźmi dzieje...

A tak milej, to czekam na wakacje, takie prawdziwe wakacje. Mam ochotę już gdzieś wyjechać, najlepiej jeszcze dziś. 

Czasami mam ochotę naprawdę się niczym nie przejmować, ale zawsze coś... Boję się, że coś stracę ale jak tak głębiej się zastanowię to zawiele tego nie ma. Już kilka 'rzeczy' straciłam w zyciu, nie chcę się przyzwyczajać do strat, ale obawiam się, że znowu coś się wydarzy. Już sama nie wiem, myślę o 572890 rzeczach na raz i dochodzędo wniosku, że nic nie wiem i niczego nie rozumiem. Mam mętlik w głowie, sama nie wiem do czego dążę. Czego chcę.