Oszukać czy być oszukanym? Dość odwieczne pytanie wielu ludzi. Czy lepiej okłamać kogoś dla jego "dobra", czy powiedzieć prawde i przyjąć konsekfencje na klate? Wiele osób się boi tego i własnie dlatego wybiera opcje pierwszą, co pogarsza swoje stosunki z innymi ludźmi. Jak pograsza? W sposób ten, że jeśli osoba okłamana - oszukana dowie się o tej urkywającej sytuacji może poczuć ból, zranienie, nienawiść. Ludzkie negatywne cechy. Więc dlaczego to robimy? Boimy się powiedzieć prawdę i po prostu przestać się zamartwiać co by było gdyby. Trzymanie w tajemnicy "złej" rzeczy ciągnie za sobą konsekwencje. Jakie? Takie, że możemy się dowiedzieć tego od innej osoby, a nie od tej od krótej byśmy chcieli dostać te informacje. Zaufanie to jedyny aspekt dość ważny w stosunkach między ludzkich, ale zostaje on w tych czasach dość często zaniedbywany. Właśnie przez oszukiwanie osób nam najbliższych. Oczywiście można zrobić coś - coś co wiemy, że nie niespodoba się innej osobie - dajm na to naszemy przyjacielowi i po prostu mu o tym nie powiemy, bo się zapomniało. Jesteśmy tylko ludźmi, zdarza się. No, ale ile można ciągnąć to "zapomnienie"? W końcu na pewno przyjdzie ta myśl, ale od razu instynkt daje nam sygnał - po co mu mówić, przecież jest dobrze? Po co mamy go martwić, lub zranić. Jeszcze zerwie z nami kontakt. Nie o to w tym chodzi. Będzie jeszcze gorzej gdy osoba - nasz przyjaciel dowie się o tym na ulicy od osoby, której w ogóle nie zna. "Wszyscy o tym wiedzą tylko nie ja"

Jak jest z obiecywaniem? Obiecałem mamie, że wyjdę z psem - nie zrobiłem tego. Nic się za bardzo nie stało, nie wliczając tego, że syf jest w domu przez to zaniedbanie. Chodzi o rzeczy ważniejsze. Obiecać coś bliskiej osobie i zmarnować szanse, jedną, drugą, trzecią. Znów mu zaufać i jego obietnice przyjąc na poważnie? Oszukał mnie już trzy razy, co mam robić? Własnie co? Oszukana osoba, przez fałszywą obietnice traci zaufanie. W wielu przypadkach nadzieja na zaufanie jest najważniejszym aspektem, a tak wiele razy zostaje zniszczona.  

~Ł