słońcamibrak

oj jak mnie tu dawno nie było

Cierpię na chroniczny brak słońca, witaminy d3, energii, snu i humoru. I do mojego serca znów musi trafić pogoda na miłość....bo boję się, że nie zdąże i nie nadąże. 

Całe życie ludzie sprawiali, że czułam się źle. Jakbym była niewystarczająco dobra. Niewystarczająco dobra by być córką moich rodziców. Niewystarczająco dobra, by być dobrą drużynową. Niewystarczająco dobra, by pójść na medycynę. Niewystarczjąco dobra, by czuć się piękną i szczęśliwą. Gdy osiągałam jakiś swój sukces, przypominali mi o porażce. I nadal noszę w sobie to uczucie.

Więc mogę wam teraz za to podziękować.. dobra robota

I jak na całe moje życie to stosunkowo niedawno zrozumiałam, że tak nie  wszystko dobrze widzę i choć mam dobry wzrok nie umiem na siebie patrzeć. Więc zastanów się zanim mnie ocenisz lub skomentujesz. Bo całe życie próbowałam udowodnić coś światu. To uczucie ukształtowało to, kim teraz jestem. Więc pasuje.  I jeśli masz zamiar wywołać we mnie kiedykolwiek to uczucie, proszę zamilcz. Bo wolałabym nic nie czuć, niż czuć się źle.