some words by me.

Ave ^_^

Miałam już 60 % notki o tym jak to bardzo każdy powinien być sobą, 

że mamy ważne rzeczy, że to ich powinniśmy się 3mać, że każdy powinien mówić, że da radę.

Że " będzie dobrze " to takie kłamstwo, które czasem może się spełnić.

No ale, co z tego, że napiszę, że każdy z nas ma coś w życiu co daje mu ochotę na każdy nowy dzień.

Co z tego, że napiszę, że powinniśmy doceniać.

Co z tego, że napiszę, że pełno ludzi nie potrafi być sobą i co z  tego, że napiszę, że bycie sobą jest ważne.

W sumie nic, bo moje słowa są jak mrówki w tym świecie, są "małe" i niezbyt ważne.

To tylko moje słowa i moje przemyślenia. 

Dawno ich tu nie pisałam ale zastanawiam sie czy jest w tym jakikolwiek sens.

Pomimo, że jest to mój blog, że powinnam pisać tu te wszystkie shitowne rzeczy to jednak w sumie tylko ja je czytam.

Jest tak, że ludzie cierpią, że jest im cholernie źle, ale czy zastanawialiście się kiedykolwiek,

że jesteście w 100 % sobą i, że właśnie tak chcielibyście przejść przez życie ? Z taką osobowością.

Nie dotyczy to mnie, bo ja też chciałam się podszywać, z 4-5 lat temu miałam grono, które nie pozwalało mi na bycie sobą.

W końcu pomyślałam, że jeśli mam stawiać kroki w życiu powinnam wszystko wyjaśnić, powinnam pozwolić sobie na 

prawdę, że powinnam przetać się bać i po prostu wyjść na światło dziennie taką jaką jestem.

Wyobraźcie sobie miny mojej mamy, mojej całej rodziny gdy na obiedzie rodzinnym pokazałam sie jak to mówicie "emo" ?

Pierwszy raz w życiu, mama wygodniła mnie z salonu i kazała iść do pokoju, babcia dzwoniłą czy na pewno wszystko

ze mną ok i czy na pewno wszystko gra.

Tata się śmiał, a znajomi ? Co się stało jak w gimnzjum pierwszy raz pokazujesz się prawdziwie ?

Wszyscy patrzą na CIEBIE, każdy myśli, że jesteś poj***na.

Że jesteś jakimś niedojebem psychicznym,

jedni myślą, że coś Ci się stało z mózgiem, a drudzy że go straciłaś.

Czego chcieć więcej ?

To był najtrudniejszy okres w moim życiu, kiedy zaczynały się hejty, ja nie dawałam rady i codziennie zmagałam się

z coraz to nowymi dziwnymi rzeczami i wyzwiskami na mój temat.

Ze strony rodziny nie masz pomocy chyba, że słowa 

" wszystko będzie dobrze, totaki okres buntowniczy ", tak przez całe życie jestem buntownikiem.

Właśnie teraz kiedy pokazałam jaka jestem na prawdę okazałam się buntownikiem.

Czy teraz nadal nim jestem ?

Stanie się sobą jest bardzo trudne bo u nikogo nie masz pomocy, zatracasz się w przykrych słowach.

Jesteś w XXI wieku, kiedy to dziewczyny mogą na siebie patrzeć dopiero po dodaniu tony tapety w photoshopie.

A Ty ? A Ty tak stoisz i patrzysz, każdy uważa, że jesteś dziwna, inna, że jesteś kompletnie GŁUPIA.

Straszne. Ale prawdziwe.

TRUDNO jest na pawdę TRUDNO.

Ale uwierz, że warto, że warto poakazać swoje prawdziwe ja, aby każdy wiedział, dosłownie

każdy, nie musiał łykac tych dennych kłamstw.