Wszystko już wiem, wszystko sobie poukładałam jakoś tam, tak mi się przynajmniej wydaje. Nigdy,ale nigdy już nie dopuszczę do tego, żeby na moje życie wpływał ktoś inny aniżeli ja sama. Wkońcu to moje życie no nie... w którym nadszedł czas na zmiany. Nie cierpię zakłamania, nie uczciwości, obłudy, fałszu, dwulicowości jak zwą tak zwą, tak samo jak nie cierpię matmy, wczesnego wstawania, deszczu itd. ubolewam nad tym, że z istoty niektórych zdarzeń zdałam sobie sprawę dopiero teraz i, że dopiero teraz wiele do mnie dotarło, jednocześnie ciesze się, iż to wogóle nastąpiło nawet tak późno. Teraz mam stuprocentową pewność co do tego komu mogę naprawdę zaufać , do kogo mogę zwrócić się zawsze, niezależnie od pory, aby usłyszeć słowa wsparcia lub opierdol. To drugie przecież też wiele daje i czasami jest nawet o wiele lepsze niż głaskanie po główce. Niektórym bardzo dziękuje... no tak dziękuje, tylko za co? Za wbijanie noża w plecy? Chociażby. Nie potrzebuje takich osób koło mnie. Tak naprawde chyba nigdy Was nie potrzebowałam, ale mimo to zawsze ktoś się znalazł... Może potrzebował znajomych do swojej bogatej kolekcji, których zbierał tak samo jak zbierało się znaczki, monety,  karteczki wkońcu tazony, pokemony i inne cuda. Śmieszy mnie to wszystko, może to źle. Jak cudownie być sobą. Cudownie, uwierz. Nie bierz tego do siebie, nie musisz. ;)

Pogoda się kurcze zepsuła. Tylko słoneczka brakuje mi teraz do szczęścia. Dobra książka na taki dzień jak dziś też by mnie ucieszyła. 

- Najciekawsze pytania wciąż pozostają pytaniami. Kryją w sobie tajemnicę. Do każdej odpowiedzi trzeba dodać być może. Tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznych odpowiedzi.
-Chcesz powiedzieć, że dla Życia nie ma rozwiązania?
-Chcę powiedzieć, że dla Życia jest kilka rozwiązań, a więc nie ma żadnego.
-A ja myślę, ciociu, że dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć.
 Éric-Emmanuel Schmitt- Oskar i pani Róża

Ty i sahara jesteście moim lekarstwem ;*