Kolejny miesiąc.

Już nie będę miała rozdziałów w życiu.. przepuszczam wszystko jedną linią ale i tak do czasu. Wiem, że kiedy będę wiedziała, znała wszystkie decyzje rodziców będzie mi łatwiej ze wszystkim. Teraz, kolej na przeznaczenie, dzięki, któremu od 10 miesięcy jesteśmy razem. W ciągu tych wszystkich miesięcy, usłyszałam tyle miłych słów. Cały ogrom sympatii, wsparcia, troski i miłości. Otrzymać dobro i bezpieczeństwo od drugiego człowieka to największa z możliwych nagród. To dużo więcej niż można sobie wymarzyć..I znowu dochodzę do wniosku, po raz n-ty, że to ode mnie zależy komu daruję życie i jak przyjmuję to życie. Kiedyś, na początku, gdy go poznawałam, mogłam mu się wyżalić i zwierzyć z moje życia i problemów. Próbował mi dać trochę szczęścia, ale nie mówił co mam zrobić z przeszłością, prosił tlyko żebym zakończyła to wszystko i zaczęła życie od nowa. Wtedy dla mnie, życie od nowa nie równało się z życie z Nim, wtedy jeszcze nawet o tym nie myślałam, w końcu byliśmy na etapie poznawania, chociaż jak znając życie, to ciągle go poznaję, tlyko, że teraz mogę się spodziewać paru reakcji z jego strony. Nigdy nie wyśmiewał mnie tym co robię, prędzej martwił sie tym że tkwię w toksycznym związku. Jednak decyzja należała do mnie, którą tylko dzięki niemu podjełam.W momencie kiedy On pojawił się w moim życiu, moje ciało nabrało kształtów, skóra zarumieniła się, a oczy odzyskały swój blaski i zaczął pojawiać się uśmiech na mojej twarzy. Zaczęłam żyć i cieszyć się z wolności. Żałowałam tylko, że straciłam tyle miesięcy na użalaniu się nad sobą i nie robieniu kompletnie z tym nic. Jednak On miał w sobie ogromną moc, moc dobrych słów, myśli jak i uczuć. Ja znalazłam miejsce na w sercu na Niego, On na mnie. Pomiędzy codziennością, tym wszystkim co Nas otaczało, istniała mała przestrzeń Naszych myśli. Kiedyś tego nie widziałam, teraz to widzę. To właśnie te myśli, Jego i moje, stworzyły marzenia, które prowadziły Nas do szczęścia. Szczęścia, które trwa do dzisiaj, z chwilami smutku i łez, które pokazują, że żyć bez siebie nie potrafimy. Bez tych słów, czułości i bliskości, oboje potrafimy powiedzieć ile dla nas to znaczy, w końcu to My budujemy kążdy dzień, który wstaje dla Nas i daje Nam możliwość wypowiadania tylu pięknych słów tej drugiej połówce. Dzisiejszy dzień pokazał mi, że słowa należy używać mądrze, dobierać je świadomie i z pełną odpowiedzialnością za własne wypowiedzi, w końcu nauczyliśmy słuchać się swoich serc, bo te serce ukazują Nam uczucie wielkiej miłości, która daje Nam miłość prawdziwą i mądra, która ptrafi wzbić sie ponad codzienność. [;**]