Podróżuj, śnij, odkrywaj...
Dodano: 26 MARCA 2017
Lubię swoją pracę i czuję się przez to napiętnowana.
bo jak można lubić pracę za kasą.
bo jak można się do tego publicznie przyznawać.
przecież to jest takie żałosne. przecież to zawsze powód do śmiechu.
i jest mi cholernie źle, bo tak cholernie źle mi z tym co studiuję, choć poszłam na studia z pasji.
bo mam dość słuchania, że muszę.
bo mam dość braku zrozumienia.
bo nie chcę iść tą utartą ścieżką, o której wszyscy mówią.
bo miałam plany, ale plany się zmieniają i tak było w moim przypadku.
może to przesilenie wiosenne.
a może to przesilenie życiowe.
bo jeśli nie będę miała jakiegoś pieprzonego tytułu przed nazwiskiem to nie będę kimś?
dlaczego musi o mnie mówić to, jakie wykształcenie zdobyłąm?
wypieram to co sama wybrałam przed paroma miesiącami.
i już nie wiem w którym kierunku idę.
Właśnie wróciłem z miejsca, gdzie byłem duszą towarzystwa, a z ust mych płynęły nieustannie dowcipy, śmiali się wszyscy, byłem podziwiany - ale myślami byłem daleko, na krańcu świata.
Wyszedłem i chciałem się zastrzelić.
