Czekając na Nią zobaczyłem szczątki gołębia. Czy kiedyś i ja będę taki zapomniany, niezauważony, martwy? Co za debil. Nie może nawet spokojnie przejść obok ptaka...

Gdy wsiadała do swojego autobusu, zaczepił nas żebrak. Niemal płakał prosząc o pieniądze na herbatę lub zupę, mówiąć że mu zimno. Kolejny teatrzyk, czy prawda? Wrzuciła i wsiadła, ja odprowadziłem Ją wzrokiem i przypomniałem sobie o żywym obrazie przed moimi oczyma. Wrzuciłem kilka groszy i przeszedłem przed ulicę na mój przystanek. Jej autobus jeszcze nie odjechał, włączyłem Lwią Część i pojawiło się kilka łez. Tak smutno...Tylko dlaczego? Przecież jest dobrze, przecież szczerze się uśmiecham. To napewno przez utwór. Dobrze że tego nie widzi.

Żebrak znów przyszedł, ciekawie czy podejdzie, czy mnie zapamięta. Młoda dziewczyna odsunęła się ledwo. W jej oczach widać było przerażenie wynikające ze współczucia.

-mówiłam panu już wczoraj że nie mam powiedziała jakaś kobieta. Podszedł nie poznając mnie.

Wsiedliśmy do autobusu. Usiadłem naprzeciw tej młodej dziewczyny. Chyba specjalnie bo się zasmuciła. Uśmiechnąłem się do niej czego nie zauważyła. Miała torbę z jakimś japońskim zespołem. Natalia by się ucieszyła...

Nagle dostałem wirem myśli ten żebrak. Tak wielu ludzi...

Napiszę. Wyciągnę zeszyt i napiszę. Trochę mi głupio wyciągnąć zeszyt który miałem przy sobie by jej pokazać (czego i tak nie zrobiłem z tego właśnie powodu). Powoli wygrzebałem zeszyt i zacząłem pisać. Przez kilka pierwszych sekund było mi głupio, lecz później... Byłem już we własnym świecie. Reszta była tylko otoczeniem. Jak muzyka której słuchasz, a później pogrążony w wir - czy to rozmowy czy myśli zapominasz o niej, a ona staje sie tłem. Weszły jakieś kolejne osoby, ktoś się do mnie dosiadł, a ja (prawie) nie zwracając uwagi na gapiów zapisałem te 2 strony.

Wierzcie w siebie, spokojnego wieczoru

Tomasz

Stay human

(magia -->)      https://www.youtube.com/watch?v=Hho98yjelXY