Wszystko do dupy

Mój świat runął. Doszczędnie.

Jeszcze wczoraj cieszyłem się, miałem znów bowiem jechać do lekarza, Już miałem robić badania i opinie do sądu. A tymczasem?

Dziś mój świat runął doszczędnie

Co robić? Nie wiem.

Piszę to, i płaczę.

Kolejne łzy lecą, a ból nie maleje. Przeciwnie- wraz z każdą myślą- rośnie

Mówiłem sobie : Jeśli się nie uda, to odbiorę sobie życie. Mówiłem tak, i postanowiłem, będąc jednak pewnym że się uda. A teraz?

Mój świat runął. Wszystko płonie

Płonie każda wizja, każde marzenie

Myślę aby zrobić to, co postanowiłem lub... kurde. Może jednak zabijać się, ale powoli? W sensie brać te zastrzyki? Zabiją mnie po 3 - 4 miesiącach, ale te kilka miesięcy będzie wyjątkowych?

Muszę ochłonąć, i pomyśleć o tym jutro. Póki co, muszę jechać na koncert Włochatego, po 3 latach. Obiecałem sobie.

Obraz nie przedstawia moich rąk, czy zamiarów. Jedynie myśli