Ironicznie mówi się o postępowaniu człowieka, ironia stylu, zachowania i losu to najczęstsze przyczyny doprowadzające do smutku. Najgorsze jest to, że mimo słów, nerwów osoby bliskiej, ta druga nic sobie z tego nie robi.
Przykładem jest proste ludzkie życie.. dzień po dniu prosisz bliską Ci osobę o wysłuchanie, kilka wyrzeczeń i ustąpień ze względu na odpowiedzialność sytuacji, ale zamiast tego otrzymujesz ból, zawód, cierpienie . Mgła otacza takie chwile, chwile bez wyjścia..
.. mgliste spojrzenie na świat zakrywa wszystko istotne i wartościowe, co błędem i skutkami odbija się w przyszłości, lecz wtedy jest już za późno..
dlaczego mówiąc ' Kocham ' nie bierzesz na siebie odpowiedzialności z tym słowem związanymi ? Dlaczego to staje się wtedy takie odległe i smuga dymu przysłania wszystko to, co na początku było kwitnące i pachnące?
' Patrzę na Ciebie i zastanawiam się, gdzie ta kobieta, którą wtedy poznałem ?. '
Nie warto traktować ludzi jak przedmioty, to oni stanowią filar wieczności.