Co raz rzadziej tutaj piszę, od jakiegoś czasu przestaję widzieć sens w prowadzeniu tego bloga.. Chyba z tego wyrosłam..

Rok 2013 niesie nowe zmiany, prawdopodobnie większe, niż się spodziewałam.. Życie ciągle mnie zaskakuje.. Na każdym kroku.. Ale że aż tak?! Cóż, byle do przodu :) Odeszłam z GF, pomęczyłam się w innej firmie, wróciłam do GF.. Spoglądając w pracy na zegarek, pospieszając myślami czas, przypominam sobie, jak kiedyś miałam pracę, w której modliłam się, żeby czas płynął jak naj wolniej.. "Byle nie było jeszcze 10" - myślałam.. Teraz myślę "Niech już będzie ta 14!".. Pięknie jest mieć pracę, z której nie chce się wychodzić.. Pociesza mnie świadomość, w jakim celu wykonuję te pozornie bezsensowne czynności.. Dziś oklejam nasionka, ale dzięki temu jutro będę prowadzić terapię! Kiedyś pewna osoba powiedziała mi, że muszę nauczyć cieszyć się drogą, podziwiać widoki, a nie w pośpiechu biec do celu.. Miał rację :) A więc cieszę się drogą, cieszę się że mogę oklejać te nasiona, czy pakować wafle, bo to jest moja droga do celu! Praca, w której będę prosiła czas, aby zwolnił, kiedyś w końcu się znajdzie :) Ostatnio kolega z pracy zapytał mnie, jak to robię, że się nastawiam pozytywnie do tej pracy.. Mówił, że on nie potrafi.. Powiedziałam mu dokładnie to, co napisałam powyżej.. Z wszystkiego, co się robi w życiu można czerpać radość :) To moja recepta na pozytywne nastawianie się :)

W ostatnim czasie zawiodłam się na aż 4 osobach w podobny sposób.. Nie wiem, czy oni sobie nie zdają sprawy, czy co?! Nie pojmuję czasem tej logiki.. W każdym razie.. Cóż.. Najgorsze jest to, że nie można się nie przejmować.. Można jedynie okłamywać samego siebie, że się nie przejmuje..

"Cisza przy­jacielu, roz­dziela bar­dziej niż przes­trzeń.

Cisza przy­jacielu nie przy­nosi słów, cisza za­bija na­wet myśli."

-Halina Poświatowska "Opowieść dla przyjaciela"