Chodnikowy wilk. Jakie jest uczucie, gdy Cię życie zawodzi? Takie, że wtedy najpiękniejszym uczuciem jest samotność. Czasami jestem zbyt nieświadomy nieszczęścia otaczającego mnie, próbując je zgasić swoim optymizmem. Limit optymizmu też może się wyczerpać. To ten świat nas tak boli i wkurwia. Narzekamy na innych, sami będąc skurwysynami. Jednakże to świat nas uczy być skurwysynami, zataczamy błędne koło. Życie to jest błędne koło, w którym szukamy przepisu na szczęście. I tak w kółko i tak w kółko. Znajdź w tym wszystkim sens. Niby jest, ale jednak zaraz go nie ma. W takim razie, po co się nad tym zastanawiać, skoro i tak nie ma rozwiązania? Chuj, same trudne pytania zadaje, a chciałem sobie coś luźnego napisać po czasie. Chyba pozostaje tylko marzyć o przyszłości, jak najlepszej i pełnej kolorów. Robimy chyba małą reaktywację, chyba czuję taką potrzebe. Czyli nadal wyjemy do pustego nieba, chociaż dobrze wiemy, że to nic nie da. Chociaż ponoć wszystko da się naprawić, co nie?