#5487963214586

Czekam. Utknęłam gdzieś pomiędzy 'jest wspaniale, chodźmy pobiegać po lesie', a 'gdzie do cholery jest moja wódka'. 
Praca i studia są dla mnie jakimś zawieszeniem - jestem tu i teraz, tu i teraz pracuję i się uczę. I tyle wystarczy, gdy ktoś pyta co u mnie. 

Czekam. Na jakąś zmianę, której nie jestem w stanie sama wywołać. Chociaż może i jestem, ale nie chcę, nie mogę, nie...

Czekam. 


                                                   Przypadkiem wdziałam Cię we śnie. Przypadkiem, po raz siódmy w tym tygodniu.



Gdzieś tam cały czas coś się dzieje - wyjazdy, imprezy, radość, szycie nowej kiecki, nowe rzeczy, licencjat. Gdzieś cały czas coś się dzieje, gdzieś poza mną i moją kontrolą. Uczestniczę w wydarzeniach, jakby to miało jakiś sens albo miało sprawić, że będzie chociaz trochę lepiej. Ślepe uczestnictwo w życiu. 


                      "Są godzi­ny, które liczą się podwójnie, i la­ta niewar­te jed­ne­go dnia."
                                                                              Krzysztof Teodor Toeplitz

justowanie nie działa