Człowiek przeważnie, widzi tylko to co chce.
Reszta jak powietrze mija jego trzewie.
Raczac sie wątkami, jak ma to w zwyczaju,
zatraca sedno.
Patrzac na piękno... niewstanie jest otworzyć kufer,
ujrzec co wewnatrz sie kryje. Powierzchowność.
Prowadzony niedopowiedzeniami,
prawda dla niego, bedzie tylko wytwor wyobrazni.
Jaźń.
Iluzja, która pokocha i bedzie sie w niej zatracal.