"Jak ja rzucam nożem"

Pieśń (o) miłości

Męka, męka, mówię wam,
kiedy człowiek żyje sam.
Nie chce się pić, nie chce się jeść
i na słońcu więcej plam!


Męka, męka, ale cóż,
kiedy człowiek pożył już
ma dosyć kłamstw, milczących dni
kaleczących słów jak nóż.
-
Boże!
Jak ja rzucam nożem,
dowiesz się potworze,
kiedy przyjdzie czas.
A na razie, może, jest nam nie najgorzej,
więc się ze mną ożeń,
zanim karty pójdą w tas.


Męka, męka, bo kto wie,
czy gdzieś żyją dusze dwie,
co wiedzą jak zachować smak
i ocalić cały wdzięk.
-
Męka, męka, ale ja
póki życie jeszcze trwa
radziłabym przy sercu twym
moje serce mieć jak rym.
-
Boże!
Jak ja rzucam nożem,
dowiesz się potworze,
kiedy przyjdzie czas.
A na razie, może, jest nam nie najgorzej,
więc się ze mną ożeń,
zanim karty pójdą w tas.

Milion razy! :)