Jajka na śniadanie to najlepsze śniadanie.

Balkon po raz kolejny, kawa mrożona (żeby nie było, piję Inkę), może książka, może gra, może pranie.

Może jeszcze dziś zrobię sobie małe spa. Ta izolacja całkiem mi odpowiada.

Wprawdzie zakupy są trochę problematyczne, trochę mimo wszystko gdzieś czuje się strach, szkoda mi bardzo tego jak wygląda teraz sytuacja w szpitalach.

Pogoda jest dziś idealna, jest rześko, trochę chłodno lecz słonecznie. Czasem nawet przeleci jakieś mewowate stworzenie, więc klimat odpowiedni na nicnierobienie.

Mam nadzieję, że ten cały stan to nie cisza przed życiową burzą, niepokoją mnie najbliższe dni, tygodnie, ale póki nie rozmawiam o tym, jestem w stanie to opanować. Czuję się nieprzygotowana (ale czy da się przygotować na to w stu procentach?), czuję że to wszystko co mnie za chwilę czeka jest zupełnie nierealne. I tu pojawia się kolejny plus ogólnoświatowej izolacji - nikt mi nie mówi jak mam się czuć, jest mniej możliwości straszenia mnie, bo przez telefon to nie zawsze się da, wszyscy, którzy wiedzieli o mnie wszystko "lepiej" ode mnie mają ograniczone możliwości dawania dobrych rad. A teraz dobrze mi tak posiedzieć trochę we własnej głowie, wszystko sobie poukładać i pożyć tak sobie na własnych warunkach. Albo chociaż te warunki określić.

Takiego spokoju mi było trzeba.

Wdech i wydech.