Przemyślenia ...

Tak.. bardzo stare to zdjęcie. Możliwe, że je tu nawet kiedyś dałam, nie pamiętam :P

Ale właśnie o to chodzi..

W związku z ostatnią wizytą na Śląsku uświadomiłam sobie jak wszystko staje się inne.

Każdy mi mówił "Jak ty się zmieniłaś !". Zrozumiałam, że mają rację.

Szczerze, trudno mi się pogodzić, że czas stale ucieka ... Ani się obejrzę, a skończę gimnazjum .. Potem liceum i już wkraczam w dorosłe życie. Czasem myślę, że nie chcę dorosnąć, że sobie nie poradzę w przyszłości. Ale potem i tak chcę już być dorosła. Te ciągłe rozterki towarzyszą mi już od jakiegoś czasu i wiem, że gdy się usamodzielnię będzie ich coraz więcej. "Nie jestem dziewczynką, ale jeszcze nie kobietą". A więc kim jestem ? Sama nie wiem ..

Wiem tylko, że decyzje które teraz podejmuję wpłyną na moją przyszłość i mam nadzieję, że będę mądrze je podejmować. Wiadomo, że każdy popełnia błędy. Ale to jest potrzebne, ponieważ właśnie na nich się uczymy. Dlatego mam nadzieję, że jeszcze ich dużo popełnię w przyszłości.

I stale mam to wrażenie, że powinnam dorosnąć. Ale z drugiej strony nie chcę skończyć z dzieciństwem.

Lecz na pewno chcę zawsze cieszyć się życiem, nawet gdy nie będzie się układało.

Życie potrafi być naprawdę okrutne, ale to nie powód, żeby je sobie odbierać.

I mam nadzieję, że jeśli kiedyś załapię ogromnego doła i będę chciała coś sobie zrobić to ktoś mnie powstrzyma. Ponieważ w takich chwilach nie myślimy racjonalnie ..

Myślę, że nie jestem odosobniona w moich przemyśleniach i każdy kto przeczyta tą notkę pomyśli "Też tak mam". Dlatego dobrze jest mieć kogoś bliskiego w tym okresie. Nigdy nie zapominajmy o ludziach którzy nas otaczają, bo to oni pomagają nam jakoś przejść przez życie.

Mam też nadzieję że nikt nie uzna mnie za wariatkę po przeczytaniu tego :P

Musiałam gdzieś spisać co czuję, żeby się jakoś wyładować. I stwierdziłam że to dobre miejsce, ponieważ większość tych, którzy przeczytają te wypociny, utożsamią się z tym i też im się zbierze na takie rozmyślania. A każdy potrzebuje czegoś takiego.

Dlatego dedykuję tę notkę wszystkim, którzy mają tak jak ja, a sądzę, że jest wiele takich ludzi.

I w każdej sytuacji starajcie się szukać pozytywów.

Dedykuję ją też ludziom, którzy są ze mną i nie opuszczają mnie w trudnych chwiach. To dzięki nim stale chce mi się żyć.

Kocham was ! :*