.

spójrz. nawet niebo płacze.

skręć w prawo, skręć w lewo, teraz jedziemy prosto. włącz dwójkę, włącz trójkę, włącz czwórkę. przecież po jedynce, jest dwojka. jeden dwa trzy cztery, czy to takie trudne? jedź szybciej, wolniej. 90 to za szybko. jeszcze raz rondo. zwolnij, przyspiesz. zatrzymaj się. zmień pas ruchu. dobrze, źle, dobrze, źle, źle, źle, dobrze, bla bla bla. za duzo gazu, za mało gazu. trzymaj sprzęgło, teraz puść. zbyt gwaltownie, za wolno. HAMUJ! kręc w rawo, ale w to drugie prawo. zwolnij zwolnij zwolnij. bla bla bla. zaraz wpadnę w szał!

mam piekielnie podły nastrój. irytuje mnie wszystko, dosłownie. za kierownicą przeszłam samą siebie dzisiaj. mam to gdzieś. ręcę drżą. ból głowy jest nie do wytrzymania. nie mam prezentacji na angieski, a co za tym idzie nie pójdę na niego. trudno. nie pierwszy i nie ostatni raz. dobrze, ze w domu cisza, nie musze się nikim zajmować. pogoda odzwierciedla dzisiejsze samopoczucie. skłamalabym mówiąc, że wszystko mi jedno i nic mnie nie obchodzi, ale jest mi tak trochę wszystko jedno. niech się dzieje co chcę. sama łapie się na tym, że przestaje czekać. to chyba dlatego, że zawiodłam się oczekując już przez kilkanaście lat. nie grzeszę cierpliwością i nigdy nie będę. nie chce mi się nawet o tym wszystkim myśleć. chciałabym się wyłączyć na ten nabliższy czas i wrócić jak już wszystko się wyjaśni. we wtorek kolejny koszmar. znowu to samo. tym razem tysiąc razy mocniej, bo wiem czego się spodziewać. doprowadzę sama siebie do szaleństwa. jestem coraz bliżej. ekslporuję własny kres. nie mam gdzie uciec. wtedy jest najgorzej. sen - najlepszy lek. koniec jest odwrotnie proporcjonalny do początku, ktory był bajką. nadal nie rozumiem. to wszystko pozbawione jest sensu. szkoda czasu. szkoda nerwów. nie dam się oczarować, już nigdy więcej. myśl o jutrzejszym powrocie do szkoły wywołuje odruch wymiotny. nie mam siły, ochoty. nie jestem w stanie. nie chce mi się. to bez sensu. wszystko jest bez niego, ta notka, emocje które w tej chwili mną kierują. i to nie prawda, że emocje zawsze mówią prawdę. moje 'uzewnetrznianie się' nigdy nie wyszlo mi na dobre. i nie wyjdzie. to co dzieje się teraz jest doskonałym tego przykładem. zazwyczaj to ja się staram. tym razem zrobię wyjątek od zazwyczaj. poczekam. żałuję. wiedziałam, że tak będzie.

to nie ma sensu.