Czego wciąż mi brak.

Zegar bije już szósty raz
Słońce spada na stół...
Zaraz wejdziesz zapadnę w trans
Obudzi mnie ból...
I sama nie wiem czy tego chcę?
Czasem życia mego mi żal
Rysa na szkle...
Schody w górę i schody w dół
Kto ma klucze do drzwi?...
Kochaj mocno, kochaj mnie
Egoizm na pół
Już sama nie wiem czy siebie znam?
Tyle mego to, co się śni

Czego wciąż mi brak?
Przecież wszystko mam...
Obcy ludzie mówią,
że tak zazdroszczą mi...
Czego wciąż mi brak?
Co tak cenne jest?
Że ta nienazwana myśl
Rysą jest na szkle...

Urszula - Rysa na szkle.mp3

http://www.youtube.com/watch?v=cDL0CfyKvYQ&feature=player_embedded

CZEGO WCIĄŻ MI BRAK ...? 

Wróciłam! Jejku ... To co wyprawiam, to coś nieprawdopodobnego. Skąd ja się urwałam! Co ja sobie myślałam i wciąż myślę! Hah. Ale nie żałuję, tego co się działo ... obawiam się tylko tego, co będzie się działo w przyszłości. Jak to wszystko będzie wyglądać. Na razie powinnam zacząć myśleć o szkole... o  rozpoczęciu roku, które jest już jutro! A ja wciąż myślami i duchem jestem tam.. daleko, gdzie byłam dziwnie szczęślica - a nie powinnam!

Za dużo. Za dużo wszystkiego jak na ten czas. Poza tym, tęsknie nie tylko za Nim. Jest jeszcze jednak osoba. Jednak tęsknotę tą da się stłumić w tym przypadku żalem. Żalem, którego jeszcze chyba nigdy nie czułam aż tak mocno w tą stronę. Przykro mi, że tak wyszło.

Jutro rozpoczęcie podobno na 11:00. Klaudia? Czy oby na pewno dobrze sprawdziłaś tą informację!? Spóźnić się w pierwszy dzie szkoły, to byłaby niezła lipa.

Tak właściwie mam jeszcze wiele do opowiedzenia. Ale daruję sobie. Chyba już nie potrzebuję photobloga, aby mówić o sobie. Wystarczą mi osoby, otaczające mnie.

Trzymał za rękę tak jakby bał się, że ucieknę. Objął tak, że zrozumiałam, że nie chce żebym odeszła.