Nadzieja jest zawsze większa od nas,
zawsze nas przerasta.
Wtedy, kiedy załamią się nasze ludzkie plany,
kiedy czujemy się przegrani, wtedy ma dojrzewać w nas nadprzyrodzona cnota nadzieii - mamy zacząć pokładać nadzieję w samym Bogu, w Nim szukać sensu naszego cierpienia, niepowodzenia, rozstania.
"To miejsce dla Ciebie,
Które przynosi nam czas
Wciąż daję Ci wolność
Kochasz kolejny raz
Na swoim niebie,
Które tak chciałbym Ci dać
Zabierz mnie proszę
Tam gdzie nie kończy się świat"