Dorosłość mnie przerasta..
No i wszystko poszło sie je*ać.
Nic nie jest tak jak powinno.
I teraz znowu myślę, że wszystko to moja wina..
Po głowie chodzą myśli, że jestem beznadziejna, niepotrzebna.
Odtrącenie jednak boli bardziej niż się spodziewałam.
Smutek zagościł w moim sercu, myślę, że na dobre.
Optymizm uciekł razem z całym szczęściem z życia.
Pałętam się po domu.
Zamykam w pokoju..
Chyba pierwszy raz w życiu wiem, jak to jest być samemu.
Całkowicie samemu.
Myślałam, że to będzie przyjaźń..
Coś niesamowitego.
A tu niestety, wszystko upadło tak szybko jak się stworzyło.
Może to przez ten brak zrozumienia ?
Chyba już się tego nie dowiem.
Czas.
To jest teraz coś, czego wszyscy potrzebujemy..
Ale chyba nie ja.
Jeszcze tego nie wiem.
Nic nie wiem.
Prócz tego, że zostałam sama.
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika mysterygirl29.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
