...

Mała E <3

Dzisiejsze spotkanie z obydwoma E<3 było  absolutnie magiczne!

Po pierwsze Maluch. Już nie tylko Erta kroczy by przywitać się z człowiekiem, robi to też on. Ciągle, ciągle i ciągle nie mogę się nadziwić jak bardzo się zmienia, poważnieje, jak staje się prawdziwą damą. Przechadza się wśród rozbrykanej młodzieży, zagląda to tu to tam. Dostojnie, z godnością. Jednak każde zbytnie spoufalanie, kończy się wielkim grymasem. Czasem tupnięciem kopytek. I odejściem z miną; cóż to za chuligaństwo! 

Odłączona od stada, dzielnie zniosła wszystkie zabiegi pielęgnacyjne. A gdzie się podział mój rozkapryszony Maluch? Później linka.

"Malusiu, pobawisz się ze mną?"

"Eheeeeeeem, jak muuuszę..."

Z Maluchem jak z jajkiem - ostrożnie i delikatnie. Dokładnie trzeba wyczuć moment, gdy można, bądź trzeba ją przycisnąć, ale odpowiednio intensywnie i odpowiednio długo, inaczej efekt jest dokładnie odwrotny od zamierzonego. Gdy do Malucha podejdzie się jak trzeba, Maluch robi rzeczy, o których ludziom się nawet nie śni! 

Dziś poczułam, pierwszy raz odkąd się znamy, poczułam(!), że będą z nas ludzie!... No i konie też. Coś się stało, coś się zawiązało. Inny wymiar, czy coś. Namacalne...takie... mój koń. 

Maluch odpowiadał na wszystko, był tak elastyczny, bystry i kontaktowy, że nieźle musiałam się naszaleć by dotrzymać mu kroku. Nie chcę kończyć, jest tak cudownie! Doczekałam się ziewania

Nadszedł czas Erciuszka. Zupełnie inna bajka, inna planeta, inna wrażliwość. Chodź tu do mnie szary wyjadaczu! No, Ercie to się żywcem nie chciało. Jakoś tak nie mogłam się oderwać od maluchowej aury, dziwne, dziwne. Tak, ta sama Erta na wstępie, prawie pozbawiła mnie oka. Haaaalooooo! Luuudzie! Czy ja mam jeszcze oko?! Nikt nie odpowiedział, więc zaczęłam się martwić. Gdy w końcu byłam w stanie uchylić powiekę, widok jeszcze bardziej znudzonej E<3 skłonił mnie do ponownego jej zamknięcia. 

A  tak na poważnie, postawiłam na wysoką energię i dużo ruchu. Nagle, po drugiej stronie linki....Petarda nie koń! Było super, super! E<3 nie mogła mnie zawieźć. To nie w jej stylu. Choć niektóre elementy, muszę przyznać szczerze, jej malutkiej córeczce, wychodziły jednak dziś lepiej ;> Ale, ale już wspomniana inna bajka, planeta, wrażliwość. 

Jutro działamy dalej i wyciskamy najwięcej jak się da. Bo już tylko >nie długo< się da ;(