Oj za szybko czas mi ucieka, za szybko, chyba zaczynam bać się wkraczania w tę poważną dorosłość. Ale wiem, że mogę polegać na coraz większej liczbie osób, którzy zawsze mi pomogą i pocieszą :) A teraz nie pozostaje nic innego jak radość z każdego dnia obok Ciebie, a także z wyjazdu do Stargardu do mojego kochanego misiaczka Kamilii ;****

" - Zawsze kiedy jesteś przy mnie blisko , wyłazi ze mnie całe zło, a wstępuje dobro, wyciszenie i ciepło. Jeszcze czuję twój zapach i oddech, a twoja nieskończona wrażliwość siedzi mi na barkach i nie mogę jej strzepnąć. A powinienem, bo z twoją wrażliwością w moim ciele, wsród ludzi, z którymi przyszło mi żyć, byłbym martwy po tygodniu. Ja swojej pozbyłem się, gdy wraz z twoim odejściem, odeszły Anioły, a ja kazałem wziąść też to, co we mnie najlepsze - miłość, czułość, zdolność empatii, radość. Po co mi one, jeśli ciebie już nie było? Coś ty najlepszego zrobiła? Pojawiłaś się w moim zyciu nagle i niespodziewanie i skaziłaś mnie tę swoją dobrodusznością i bezwarunkowa miłością do całego świata. Każdego wieczoru brałem prysznic by zetrzeć z kawałkami naskórka tę twoją wrażliwość, dokładnie spłukać razem z krwią i łzami, żeby przypadkiem nie został ani jeden milimetr, gram. Każdej nocy pragnąłem mieć cię obok siebie, ale ciebie nie było. Wyjechałaś a ja postanowiłem że już więcej nie pozowlę ci podejść do mnie zbyt blisko z obawy przed tym, że któregoś dnia zniowu naznaczysz mnie sobą i zostaniesz, jak tatuaż, ktorego nie da się usunąć. Ty jesteś jak grawitacja. przyciągasz mnie do siebie. Proszę przestań. Już mnie więcej nie naznaczaj, nie przyciągaj. Pozwół mi odejść kiedy i jak będę chciał. Dopóki mam dość siły by siebie okłamywać, że będę umiał żyć bez ciebie. I zanim ty znowu odejdziesz.
- Obawiam się że muszę ci odmowić. To jedyna rzecz jakiej nie mogę dla ciebie zrobic. Nie po raz drugi. Obiecałam sobie że zanmi umrę chcę walczyć o życie. Nie ma znaczenia czyje to jest życie. Dopoki mogę iść o własnych siłach pojde tam gdzie zechcę. I ty tez pójdziesz. Pójdziemy razem."