<sup>Chciałabym móc nie tęsknić, lecz gdy wtulam się w Twoją koszulkę, chłonąc resztki pozostałego w niej zapachu, momentalnie uderza we mnie atak panicznej pustki, która nagle bezwładnie odbiera dech w moich piersiach. Wolałabym nie czuć nic. Tak strasznie brakuje mi Twojego zapachu, dotyku... Pozostało we mnie przeświadczenie, że zawsze gdy czułam Cię blisko, pragnęłam zatrzymać się i upermanentnić tę chwilę, nie biorąc pod uwagę żadnych innych ważnych lub mniej ważnych spraw. Możesz stwierdzić, że imaginuję wyobraźnią. Ale dziś, bezspornie i bez cienia wątpliwości, mogę powiedzieć Ci, że na Tobie dla mnie kończy się sens. Wierzę, że Ty kochanie tam sobie radzisz dużo lepiej ode mnie, ale jeśli kiedyś dojdzie do tego, że będziesz to czytał, to uwierz, że od kiedy wznieciłeś we mnie tę drobną iskierkę, powstały płomień tli się dziś coraz jaśniej. Nie istnieje dla mnie nikt, ani nic prócz Ciebie. Teraz, jutro, zawsze. Nie musi, po prostu chcę tylko Ciebie. Tylko Twoich oczu, Twoich dłoni; Twoich przeszywających na wskroś spojrzeń, Twoich ciepłych gestów. Chyba nawet nie wiesz jak ogromnie mocno Cię kocham. Pisząc o tym, mam łzy, lecz wciąż brak mi tchu. Czyli oszalałam, już w pierwszym tygodniu. A co będzie później.. Mam nadzieję, że tylko lepiej. Lecz na chwilę obecną, tak pragnę tego, co daje mi niezmierzone poczucie bezdennego szczęścia, bezpieczeństwa. Łaknę Twego zapachu, Twego oddechu na moim ciele. Tak potwornie mi już tego brakuje. Boję się, że bez Ciebie stracę tu znaczenie. Bez Ciebie czuję się mniej znacząca, mniej odporna. Na szczęście mam nadzieję. Bardzo w nas wierzę. A dziś, utwierdzam swe przekonanie, że dzień dzisiejszy i kolejne puste dni bez Ciebie będą wyznacznikiem trwałości naszego związku oraz wartości uczuć. Moich względem Ciebie, ich prawdziwości. Dziękuję Bogu za to, że przeznaczył mi tak głęboki sens istnienia, jednocześnie prosząc o to, by żadna inna siła nie próbowała mi go odebrać. Bo bez Ciebie byłoby o piekło trudniej. A biorąc pod uwagę taką ewentualność, szukam w wyobraźni innego sensu, innej istoty... Ale to Ty przyświecasz moją drogę najjaśniej, pałając własnym światłem, a zarazem będąc najpewniejszym, najtrwalszym i najbardziej zaufanym drogowskazem. Dziękuję, że spotkałam tak jasną duszę jak Twoja. Dziękuję, choć mam też ochotę Cię opieprzyć. Zostawiłeś mnie, ptaszynko moja, odleciałeś w najmniej odpowiednim momencie; w momencie gdy wówczas wszelkie moje wątpliwości (wiesz jakie) rozwiały się i nabrały zupełnie innego wymiaru. Upewniłeś mnie w przeświadczeniu, że jesteś dla mnie, jesteś mój, że MY; to coś co jest na prawdę, że jesteśmy tu dla siebie i że tego nie chcę zmieniać. Uzależniłam się od Ciebie, a Ty nigdy nie byłeś w stanie odmówić mi siebie. Jestem teraz nie dosyć że rozpieszczoną, to jeszcze ćpunką, bezwzględnie głodną Twojej obecności, choć minimalnej dawki. Poza tym, łaknę Twojego głosu. Nie słyszałam go już od trzech dni, to niby niewiele, ale tęsknię za jego ciepłem, które jest jednoznaczne ze słowami: Kocham Cię.

Jeszcze tylko jakieś 3 miesiące?! o_O</sup>

Lilu feat Rahim- Nasz zakątek

Był i będzie nasz ten zakątek świata. Tu poczekam na Ciebie żebyś wiedział, że masz dokąd wracać.
Potrzebuję to wiedzieć, że mam czekać na Ciebie. Potrzebuję Cię mieć gdzieś, nie przy sobie, ale dla siebie.

Potrzebuję to czuć, że mogę zawsze Cię czuć i potrzebuję byś poczuł- możesz zawsze tu wrócić.

Bo Ty musisz jechać ja to wiem i na pewno będę tu czekać dopóki promienie słońca zwiędną.
Będę tu czekać i niech z drzew liście spadną setny raz, bo mogę czekać tu na Ciebie nawet setki lat.

Bo ty musisz jechać, chociaż nie chcesz, ja wiem to, więc będę czekać, póki domy w gruzach legną. Bo Ty musisz jechać, ale ja muszę zostać,
bo do kogo wróciłbyś po odbudowanych mostach?

A kiedy wrócisz już Ci nigdy nie pozwolę tak długo nie być i tak daleko odejść. Zalana szczęściem, że nareszcie już jesteś,
tylko kiedy to będzie?