Figa [*]

Dnia 23.07 opuściła nas cudowna klaczka.

Walka o nią była długa i mimo prób tak wielu ludzi nie udało się...

Nie wiem, jak wyrazić wszystko, co w związku z tym czuję.

Dlatego Figuś chcę ci teraz powiedzieć to, czego nie nie mogłam zrobić osobiście i podziękować:

- dziękuję za te miękkie chrapki i wielkie oczy patrzące łagodnie

- dziękuję za każde zarżenie na mój widok

- dziękuję, że nauczyłaś mnie cierpliwości i walki o to, co ważne

- dziękuję że dawałaś mi nadzieję w momencie, kiedy to ja powinnam dawać ją tobie

- dziękuję za każdą chwilę, którą spędziłaś śpiąc na moich kolanach, bo były one dla mnie zawsze wytchnieniem

i dawały niewyobrażalny spokój, pozwalały wszystko poukładać

- dziękuję za każdego focha, bo pokazywałaś nim, że masz siłę walczyć

- dziękuję za to, że czasem musieliśmy cię gonić, żeby podać leki, bo to sprawiało, że miałam siłę się śmiać

- dziękuję za mokry tyłek, kiedy świeżo po deszczu siedziałam z tobą na ziemi i się przytulałyśmy

- dziękuję za to, że z taką radością się pasłaś, bo patrzenie na ciebie dawało mi energii 

- dziękuję za każde tupnięcie, bo dodawało nam to animuszu

- dziękuję za twoją cierpliwość, do mnie i otaczającego cię świata - miałaś jej naprawdę wiele

- dziękuję za każdego całusa i przytulasa, sprawiałaś,  że czułam się czegoś warta...

Kocham Cię i dziękuję za to, że byłaś! <3