Wszystko się zmienia.

Zmienia się człowiek, jego przyzwyczajenia, poglądy, wizerunek, tok myślenia.

Dorastamy, cięgle, nie przerwanie.

Jedni potrafię się w tym odnaleźć, nawet sami w to brną dalej, szybciej. Najwyraźniej, podoba się im ta prędkość, zmiany. Myślą co czeka ich w kolejnym etapie, myślą, nieustannie myślą o przyszłości...

Inni natomiast uważają, że jest im dobrze, akurat w tym etapie i się w nim zatrzymują. Jednakże, nie zdają sobie sprawy, że kiedyś będą musieli i tak ruszyć się z miejsca. Ciężko jest nadrobić choćby jeden etap życia w przyśpieszonym tempie, nie mówiąc o tych którzy pod naciskiem przeróżnych sytuacji życiowych muszą ominąć jakiś etap... zaczynają się gubić, zostają w tyle, nie potrafiąc się odnaleźć w życiu.

Dzisiaj brakuje mi poprzednich lat, liceum...

Chcę przerwy, powrotu autobusem ze znajomymi, wygłupów, śmiechów...

Nie myślałam, że będzie mi kiedykolwiek tego brakować.

Patrze przez okno, słońce, widzę jak wracamy ze szkoły, zmęczeni, ale roześmiani,

ale dzisiaj siedzę w pracy, do godziny 17;30 czyli do czasu kiedy zajdzie słońce...

Mam dość sesji, dość nakłaniania do sprzątania, mówienia, krzyczenia, pouczania.

Tkwię w jednym punkcie, ciągle w tym jednym zasranym, martwym punkcie.

Jestem już gotowa na kolejny etap, żeby iść dalej do przodu, ale niestety mam partnera z tej drugiej grupy... Dlatego dzisiaj poprzez moje umieranie, jestem skłonna zrobić nawet krok wstecz, ale niestety, tak nie można... rzucić to wszystko w cholere i wrócić do tamtych chwil.

No, bo jak iść do przodu, skoro teraz trzeba patrzeć w kategoriach "my", a nie "ja"...?

Nie mogę niczego ruszyć, dopóki ta druga połówka nie chce.

Dzisiaj wszystko jest do dupy, nawet to długo upragnione słońce,

a wszystko przez to, że to właśnie ono najbardziej pcha do przodu i krzyczy: "IDZ CO ZRÓB!"

Cholerne słońce! Życie, dorosłość... praca, uczelnia, dom, skarpetki i komputery!

Dzisiaj nienawidzę swojego życia, wczoraj tez go nie lubiła, z reszta chyba przestaje mi się ono podobać.

Potrzebuje zmian! A jedyna osoba od której to zależy, jest głucha i obojętna na moje słowa...