Walentynki 

Chodź i przytul mnie mocno.
Powiedz że mnie kochasz.
Pocałuj w policzek i się uśmiechnij...

Chodź wdycham to zatrute powietrze krążące między nami.
Wierze że przyjdzie dzień w którym wszystko się ułoży.
Że nastanie ranek i z uśmiechem na twarzy szczerze powiem...
"Do końca moich dni... W moich oczach nie zastanie ani jedna łza, a uśmiech z moich ust trzeba będzie zdzierać papierem ściernym."

Idąc ulicą w głowie mi siedzisz.
Nigdy myślami nie odstępuje Cię na krok.
Zawsze gdy wstaje rano i kłade się spać, widzę twój obraz przed oczami.
Dałaś mi nowe życie.
Ale musze jeszcze je pokolorować...

Staram się jak mogę.
Czasami mi to nie wychodzi.
Ale Cię kocham.
To się liczy, prawda?

"Z tobą być juz na zawsze"
Dla mnie brzmi to jak zjeść cukierka.
Rozpakować papierek i cieszyć się do końca jego chwil.
Jest słodki jak ty.
Niby mały a daje tyle szczęścia co ty.

Wszystko ma swoją date ważności.
Ale ja nawet i po terminie będę Cię kochał.

Miłość bez zobowiązań ?
Niee.. to nie dla mnie.
Wole być u twojego boku.
I cieszyć się każdą chwilą spędzoną z tobą.

Kocham w tobie wszystko.
To jak się uśmiechasz.
To jak masz dobry humor i się bulwersujesz, a przy tym śmiesznie marszczysz nosek.
To jak tupiesz nogami.
To jaki ruch wykonujesz ustami kiedy mówisz.
To jak na mnie patrzysz.
To jak mówisz mi że mnie kochasz.
To jak pokazujesz język.
Jak przekręcasz oczami.
Jak trzymasz mnie za rękę.
Jak mnie przytulasz.

Nie zależnie od pogody.
Gdybyś mnie po prosiła.
To bym wyszedł do Ciebie nawet z uśmiechem na twarzy.

Chciał bym z tobą naprawić wszystko co popsuliśmy.
Z dnia na dzień tak po prostu.
Wiem że to jest możliwe.
Wiem że potrafisz.

Choć wiele razy mówiłaś mi że nie potrafisz wielu rzeczy.
W głębi duszy sama o tym wiesz że byś mogła.
Ale się boisz...
Boisz się mojej reakcji.
Że jak powiesz coś nie tak to możesz pogorszyć sprawe.

Zapewniam Cię.
Że gdy spróbujesz z własnej woli.
Nigdy nie odbiore tego źle.

Jesteś moim całym światem.
Niebem.
Słońcem.
Chmurami.

Jesteś pięknym kwiatem.
Lecz boisz się rozkwitnąć.

Czasami zastanawiam się...
Dlaczego ja ?
Dlaczego akurat ja...
Dlaczego taka jak ty.
Poznała kogoś takiego jak ja ?
I to jeszcze w takich okolicznościach ?

Mimo tego że byłem pod wpływem.
Z początku nie mogłem oderwać wzroku od twoich oczu.
Widziałem w nich coś innego.
Coś pięknego.
Coś czego nigdy nie widziałem.

Myślałem żeby tego nie spieprzyć.
Żeby znowu sobie nie marnować życia.

Zrobiłaś pierwsze kroki.
I nie żałuje.
Bo mimo tego wszystkiego co się dzieje.
Jestem Szczęśliwy.

Kocham Cię Klaudia.
Po prostu Cię kocham.

24 Września 2010 roku. 

Data którą napewno zapamiętam do końca życia.

Przepraszam.