Tak bardzo niewyjściowe.

Kocham bo kocham

Kocham cię.

Kocham cię bar­dzo.

Kocham cię naj­mocniej na świecie.

Ale dlacze­go cię tak kocham ?

Myślę... myślę                                                                                          "Wydaje się, że w mózgu istnieje całkiem szczególny                                                                                                                                   obszar, który można by nazwać poetycką                                                                                                                                                                                      pamięcią i                                                                                                                               który rejestruje to, co nas urzekło, wzruszyło, co dało                                                                                                                                                 piękno naszemu życiu."

I nie wiem .

Bo jes­teś .

Zaw­sze.

Nieważne gdzie.

Na końcu języ­ka

już to słowo mam.

Ale wciąż i wciąż

na no­wo je połykam.

Kocham cię.

Dzi­siaj moc­niej,

jut­ro słabiej.

A po­jut­rze sza­leję

z tej miłości niewin­nej.

Jak­by ktoś nie­chcący

na­depnął na ser­ce

bijące zbyt głośno

do Ciebie.

Pozwól zro­zumieć

nieroz­wikłaną ta­jem­nicę

jaką jes­teś ty sam.

Pozwól zdjąć oku­lary

czar­ne z oczu

i zo­baczyć za­kaza­ne.

Szu­kam i szu­kam

słowa jed­ne­go

nie wiem gdzie

nie wiem jak je znajdę.

Ale kiedyś do­wiem się

na pew­no.

Kocham Cię

jest to praw­da

jak to że Słońce świeci,

że od­dycham,

że żyję.

A jak cię nie kocham,

to umieram po­woli.

"Jes­tem"

To słowo poszu­kiwa­ne.

Bo jes­tem ciągle

i kocham cię wciąż.