Płyta na dziś #4

Iron Maiden "Seventh son of a seventh son"




Dzisiaj zabiorę się do opisania mojego ulubionego albumu Maidenów (wtedy występujączych jeszcze w 5-osobowym składzie), jedynego w dorobku tego zespołu concept albumu i jednego z najbardziej cenionych dzieł heavy metalu. Tak to wszystko prawda, Steve Harris po przeczytaniu powieści o takim samym tytule jak płyta traktującej o mistycznych mocach postanowił napisac o tym piosenke a wyszedł z tego cały album. W tworzeniu tego dzieła wzięli udział wokalista - Bruce Dickinson wraz z gitarzystą Adrianem Smithem jednak jak zawsze to Steve Harris był fundamentem dla płyty. Ironi nagrali płytę zwięzłą i najkrótszą od czasów "The number of the beast", udalo im się w 45 minutach zmieścić jedno z najlepszych dzieł w ich dorobku. Zwracamy też uwagę na oprawę graficzną, która była starannie zaplanowana, sama okładka jest mroczna (jednak nie tak bardzo jak okładka "Fear of the dark") i mistyczna, Eddie jak zawsze towarzyszy Maidenom i tym razem wygląda doprawy szokująco. Płytę otwiera utwór "Moonchild"- kawałek ,który nagrali za pierwszym podejściem, nie można sobie wyobrazić lepszego początku tej płyty. Następnie słyszymy "Infinite dream" - doprawdy trafiający w serce słuchacza utwór, ale zaraz po nim jest Can i play with madness" i "The evil that men do" - dwa najbardziej chwytliwe kawałki na płycie. Ale kompozycja po nich bije na głowę wszystko. Tytułowy "Seventh son..." jest po prostu niesamowity, musicie sami posłuchać bo nie da się tego opisać w słowach. Kolejne 3 numery utrzymują całą płyte w ryzach a "Only the good die youn" świetnie kończy dzieło. Ten krażek długo zapamięta się wam w pamięci, czy jesteście fajami trashu, death metalu czy rocka polecam bardzo ten album.


Ocena :10/10



Recenzja : Johnny
Korekta : Johnny