My name is ,,,

Tak ... Nazywam się Jan Mucha, mam 19 lat.
Poznałem wiele osób które teraz tkwią jedynie w kątach mojej pamięci.
Przeżyłem wiele sytuacji które również znajdują miejsce w zakątkach mego sumienia.
Nigdy nie byłem święty,  bynajmniej, wolałem wszystko rozgrywać po swojemu.

Pamiętam chwile wktórych wydawało mi sie że, jestem kimś.
Pamiętam kobietę ( ówczas dziewczynę) z którą całowałem się namiętnie po znacznej ilości alkoholu, ja sam miałem wtedy koło 15 lat.
Zresztą nie pamiętam już,może i miałem  16.

Pamiętam jedynie mrowienie w brzuchu, i całą przyjemność z tego.
Mało istotne, ale jakoś wzbudziło to we mnie wspomnienia, bowiem to co najlepsze trwa za krótko, to co zbyt złe trwa wiecznie, tak więc gdzie ta rekonpensata straconego czasu na smutkach?
Większość bowiem powie że, chwila szczęścia przeważa nad chwilą smutku. Większej głupoty nie widziałem, 3 godziny szczęscia, nie zastąpi nam 5 godzin smuku,  choćby ze względu matematycznego.

Lecz nawet jakby to szczęscie miało trwać 15 godziń, a smutek 2 to i tak do drugie wyda nam się dłuższe i bardziej dotkliwe.

Każdy z nas się zmienia, ja sam zaobserwowałem to na sobie, z tego poczciwego pazia stałem się człowiekem dostrzegającym prawdziwą naturę rzeczy, tak więc, czy ma to oznaczać że doznałem zbawienia ?

"I won't bow to something that I've never seen
I can't believe in something that doesn't believe in me
I'm not blood of your blood, I'm no son of your god
I've no faith in your fate
Still I find salvation" - Five Fingers Death Punch  - Salvation

I nie słucham już LP.
http://www.speedyshare.com/files/27346075/Palm_Fiction_-_Standing_In_the_Middle.mp3

Jeden z utworów nad którym pracowałem.