211116

Chciałabym wyglądać jak wyżej.

Im dłużej myślę o tym, dlaczego trudno mi jest się zmobilizować

do tego by regularnie ćwiczyć, odpowiednio się odżywiać i tak dalej

dochodzę do wniosku że to kosztuje. Okej, głodzić się każdy może.

I faktycznie to mi raz wyszło. Ale jeśli tylko podejśc do tego zdrowo

tak, by były efekty, satysfakcja, dobre samopoczucie... 

Siłownia kosztuje, jakieś rzeczy typu buty do biegania również, 

jedzenie w odpowiednich ilościach i bilansie i składzie też w zasadzie kosztuje.

Może nie trzeba być bogatym ale student jak ja raczej nie może wiele oczekiwać.

Muszę sie chyba przemęczyć i chociaż zapisać się na siłownie póki mam z kim

się uczyć i próbować. Na to jestem w stanie w miare odłożyć co miesiąc. 

A jak sie zacznie pracować...

Może będzie łatwiej?

Najgorzej mam z jedzeniem. Już naprawdę sie na tym nie znam.

Mam różne dziwne nawyki, często wypracowane brakiem czasu.

I jak kiedyś uciekałam od lodówek z mrożoną pizzą, tak dziś uznaje to

za dobrą opcje dobrego, szybkiego obiadu w dniu zawalonym nauką.

A kiedyś wystarczył banan.

Jogurt.

Albo 3 herbaty.

Chyba muszę uzbroić się w cierpliwość i zauważać te drobne zmiany na dobre

każdego dnia. Nie mogę oczekiwać od siebie takiej samokontroli jak kiedyś.

Wtedy budowałam ją przecież ponad rok. 

BILANS:

rolka sushi z łososiem, avocado, serkiem philadelphia 

i sosem teriyaki 

piwo jagodowe

piwo ciemne 

2 x Fig Bar (2x (2x 110kcal)) 440kcal :< 

kawa z mlekiem 1,5%

ryż z kurczakiem (troszke) fasolką, suszonymi pomidorami i serkiem sałatkowym

AKTYWNOŚĆ:

trochę spaceru 

trening rąk na siłowni 1h 

Żeby się jakoś zmotywować to przyznam się, że chociaż

zepsułam tym piwem i tym 'ciastkiem' to dobrze sie czuje z myślą,

że pierwszy raz od miesięcy patrząc w sklepie na typowe słodycze 

uznałam że będę żałować i wezmę coś mniejszego jak tak bardzo mi się chce.

Ciekawe jak długo to utrzymam...