.

hej, dziewczyny. przez dłuższy czas nie pisałam tutaj nic. moje nastawienie do życia sie cholernie zmieniło, kiedyś sie odchudzałam bo chciałam być chuda, a w dniu dzisiejszym odchudzam sie żeby umrzeć, tak chce umrzeć, nie mam po co żyć, wszystko sie pieprzy. Jestem od miesiąca nałogowym palaczem, dobrze mi z myślą że każdy mach skraca moje żałosne życie. Szkoła jak szkoła, oceny mam nawet dobre, średnia na koniec ok. 4.0 jak dożyje, punktów na minusie mam ok. 100, słit. Wkurwiają mnie tylko Ci ludzie zasrani, komentujący mój wygląd, a dokładniej klasa sportowa, czyli sami faceci, już sama nie wiem czy to szczeniackie podrywy czy aż tak bardzo im zależy na tym żebym "upadła" psychicznie, kto wie. Oh, mam porcelanową cere, wręcz białą, wiem że wiele dziewczyn chciało by mieć taką z tego co słyszałam, ale to jest bardzo uciążliwe: w szkole - jestem "bladą twarzą", "wampirem", "zombie" itp, podkładu dobrze nie moge sobie dobrać bo wszystkie są za ciemne dla mnie + do tego dochodzą jakieś ploty na mnie starszych dziewuch. Chłopak który mi sie baaardzo podobał zaczął sie do mnie dowalać, chociaż nic mu nie zrobiłam - straszne jest uczucie kiedy ktoś kogo kochałyście robi takie świństwo bo chce sie "popisać" przez kolegami jaki on nie jest. Waga zeszła w dół, a jem sporo jak na mnie, ok. 700kcal dziennie + jakieś 3-4l wody. Wzrost 175cm, waga ok. 50kg.

mam wielką nadzieje, że Wy macie jeszcze po co żyć, ja niestety już nie.

cieszcie się wiosną, ja tym czasem zwijam się umyć włosy i wybywam na dwór poczytam książke, może odstresuje się i zapale sobie fajeczke. bye c;