Egzystencja

Już na wstępie zaznaczam, że nie chodzi mi o żaden rozgłos, liczbę wyświetleń, czy zdjęcia( wszystkie są mojego autrostwa).

Zaczęłam zastanawiać się nad sesnem swojego życia...

Rozwijam jeszcze swoją karierę intelektualną, ale nic pozatym.

Moje życie jest jedną wielką monotonią... Czasami chce zrobić coś sensownego ze swoim życiem, jednak szybko tracę do tego zapał.

Może dlatego, że brakuje mi jakieś bliskiej osoby, która dałaby mi motywację do dalszego działania.Może dlatego,że jestem leniwa lub istnieje inny powód, którego bliżej nie znam.? Nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie, wiem tylko jedno, chcę zmienić swoje życie. Zacząć żyć pełnią życia.. Podróżować, robić to, na czym tak naprawdę mi tylko zależy. Odkryć samą siebie. Nabrać pewności, nie czarować się pierwszym lepszym facetem, który się do mnie uśmiechnie, czy nawet odezwie. Muszę zapomnieć o facecie, któremu dużo zawdzięczam, zacząć żyć teraźniejszością, nie zwracając uwagi na przeszłość i przyszłość, bo w końcu co ma być to będzie...

Nic innego nie robię, tylko myślę o facetach, o których mogę tylko pomarzyć... muszę zająć się czymś sensownym, żeby stłumić w sobie te uczucia, tylko że to nie jest w cale takie łatwe. Najprostsze czynności wykonywane codziennie, przypominają mi  o nich. Nie umiem się od tego odpędzić.Czy to wszystko musibyć takie trudne? Na pozór szczęśliwa, w środku niedowartościowana, poszukująca poczucia bezpieczeństwa i kochania. Czy wymagam tak dużo? wiem, że muszę się wziąć za siebie, bo takim trybem nic nie osiągnę, ale.. Właśnie, zawsze musi pojawić się jakieś ale... Najwidoczniej miewam jakieś gorsze dni, ale staram się to ukrywać... NIestety coraz gorzej mi to idzie. Zobaczymy co będzie dalej, jednak nie tracę nadziei, a to w życiu jest bardzo ważne.!