Cel.

Dawno mnie nie było. Nie wiem o czym pisać. Tlumaczę się brakiem czasu, choć mam go bardzo dużo. W końcu najdłuższe wakacje w życiu. Nie mam weny i chyba właśnie o to chodzi. Albo jestem monotematyczna i potrafię pisać tylko o jednym. Nie jestem pisarką ale mam chyba na tyle rozwinięty mózg, żeby móc od czasu do czasu coś napisać. No właśnie - od czasu do czasu.

Już za niecałe 4 dni wychodzę w najbardziej oczekiwaną wędrówkę. Jest co roku, ale ciągle tylko jej wyczekuję. Jeden jedyny najbardziej oczekiwany tydzień w całym długim roku. Co mnie tam ciągnie? Kto był choć raz i ma zamiar się z tym nie rozstawać, zrozumie. Zrozumie ktoś, kto wierzy. Może nie zrozumieć ktoś, kto nie chce, nie umie sobie wyobrazić po samych opowieściach, że po prostu jest cudownie. Atmosfera. Chwila dla siebie. Dużo można w sobie zmienić, choć na jakiś czas. To chwila dla swojego ciała. I swojej duszy. Chwila na zbliżenie się do Niego. Robię tam to, co kocham, śpiewam. Spotykam innych, wspaniałych ludzi. I o to w tym wszystkim chodzi. Po pewnym czasie nie patrzy się na urazy swojego ciała. Miną. Jest cel, który chcemy osiągnąć. Dążmy do niego.

Na pewno to czas przede wszystkim dla mnie i dla moich myśli. Z dala od wszystkiego. Mogę myśleć, rozważać, planować. Chciałabym być lepszą osobą. I chciałabym, żeby po powrocie wszystko się zmieniło. Żeby było tak, jak powinno być. Bez niepotrzebnych ludzi tam, gdzie nie powinno ich być. Chciałabym, żeby znowu było cudownie i idealnie.

A.