Monastyr w Grabowcu k. Szemuda

Monaster Najświętszej Dziewicy na Pustyni w Grabowcu, 84-217 Szemud

Klasztory Betlejem i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Bethleem et l'Assompiion de la Vierge) i św. Brunona- (tak brzmi oficjalna nazwa) wpisują się w długą tradycję spotkania z Bogiem w samotności trwania na pustyni. Mądrość życia pustelniczego przejęły wprost od św. Brunona, mimo że nie należą do zakonu kartuzów. Założycielami są siostra Marie i brat Patrick.

Mniszki i mnisi Betlejem nazywani są także rodziną św. Brunona. W trakcie formowania swej tożsamości duchowej sięgnęli bowiem do mądrości i ekumenicznego doświadczenia tego średniowiecznego profesora teologii, mnicha, doradcy papieża, założyciela słynnych kartuzów. Św. Bruno urodził się w 1035 w Kolonii, zmarł w klasztorze kartuzów w Kalabrii w 1101 roku. Żył w czasach kiedy podział między chrześcijańskim Wschodem i Zachodem nie był jeszcze wyznaczony żelazną kurtyną. Duchowe tradycje mogły w miarę swobodnie wzajemnie na siebie oddziaływać.

Macierzysty monaster Wspólnoty mieści się w sercu ziemi kartuzów w Grand-Chartreuse koło Grenoble we Francji. Monaster sióstr istnieje także w Polsce - w Grabowcu k. Gdańska na Kaszubach (3 km od Szemuda). Siostry goszczą osoby poszukujące ciszy i modlitwy.